Samen anders zijn
25 juni 2015
In de 21ste eeuw speelt er een interessante paradox: de diepe wens tot een individuele beleving gaat hand-in-hand met de diepe wens om samen anders te zijn. Voorbeelden hiervan zijn de Occupybeweging en hipstercultuur. Zien we dat in de cinema terug? Of is het escapisme en het dromen een ander (beter, groter, sterker, slimmer, mooier) te zijn toch nog te dominant?