Vrijwilligerswerk is niet gratis

''We bereiden ons als vereniging voor op financieel zwaardere tijden. We zullen de tering naar de nering zetten en tegelijkertijd kijken naar nieuwe mogelijkheden. Het vraagt een actieve inzet op het vinden van ‘nieuwe’ wegen, het aangaan van samenwerkingen, het bundelen van krachten en het starten van nieuwe initiatieven. Net als alle andere organisaties die geraakt worden door corona vraagt dit tijd, inzet en energie. Zo ook bij ons. We gaan onze weg wel vinden, dat doen we immers al 75 jaar, het is niet de eerste crisis, en het zal ook niet de laatste zijn.''

''De Humanitas vrijwilliger kan iedereen zijn. Ik zou zeggen: je bent van harte welkom als je vanuit een intrinsieke motivatie wilt bijdragen aan het leven van een ander. Als je kennis en kunde wilt inzetten voor een betere samenleving. We zijn een waardegedreven vrijwilligersvereniging. Wij zorgen voor de ruimte om jezelf te ontwikkelen om zo je eigen inhoud aan het vrijwilligerswerk te kunnen geven. Wij vinden dat iedereen in onze organisatie, of je nou een deelnemer, vrijwilliger, bestuurder of een beroepskracht bent, zich inzet om elkaar te ontwikkelen, te inspireren en te motiveren. Dat betekent dus dat we vele soorten vrijwilligers nodig hebben.

Als een vrijwilliger met een goed idee komt, dan krijgt hij of zij de ruimte om dat uit te voeren. Dat is ook de reden waarom wij veel verschillende soorten projecten hebben. Meestal kom je bij een vrijwilligersorganisatie en dan zeggen ze: 'Dit ga je doen en dit is hoe je het moet doen'. Wij draaien het om, want bij ons gaat het om zelf de regie hebben. Ik zie ons dan ook als een enorm clubhuis waar je van de ene naar de andere kamer kunt lopen en waarin iedereen zich geborgen voelt.''

''Ik zou heel graag willen dat wij ons doorontwikkelen naar een meer inclusieve vereniging. Een vereniging waar iedereen welkom is en zich welkom voelt. Dat alle verschillen en overeenkomsten gezamenlijk een bijdrage leveren aan de samenleving.''

''De aantrekkingskracht van Humanitas is dat we er voor iedereen zijn. Dat we een vereniging zijn vanuit prachtige waarden, dat we lef hebben, inventief zijn. Dat zie je ook heel goed terug in onze geschiedenis. Humanitas is opgericht aan het einde van de Tweede Wereldoorlog en één van de redenen waarom wij zijn opgericht, is omdat er in de verzuiling voor een hele grote groep mensen geen plek was. Je was protestants of katholiek en daar hoorde je dan bij. Niet alleen waren we daarin onze tijd ver vooruit, maar ook in de projecten die we destijds opzetten.

De eerste activiteit die Humanitas heeft georganiseerd waren kampen voor kinderen van NSB’ers. Om zoiets op te zetten, na een tijd van complexiteit en oorlog, zegt wel iets over onze vereniging.  Door de jaren heen zijn we inventief en initiatiefrijk geweest. Juist voor die groepen in de samenleving die het het meeste nodig hadden. Onze verbinding met dat wat speelt in de samenleving daagt ons uit en dat inspireert.''

''De verbinding met wat speelt in de samenleving maakt dat je er niet van vervreemdt. Je moet niet te lang blijven zitten op iets wat je in het verleden hebt bedacht. Je moet met nieuwe ideeën kunnen komen. Dat idee groeit als klein zaadje uit tot stekje. Wanneer dat stekje te groot wordt, dus te groot voor de vereniging, dan splitst het zich af van ons.

Zo is ook het eerste verzorgingshuis van Nederland binnen Humanitas ontstaan, maar dat werd zo groot wij het niet konden trekken. Op zo'n moment moet je het durven los te laten. Onze grootste kracht is uiteraard de vrijwilligers. Zij doen het. En net zoals de vereniging, zijn ook zij van deze tijd.''

''Dat zijn er vele. Het meest inspirerende verhaal van 2020? Dat vind ik moeilijk. Het zijn vaak de kleine gebaren die het grote verschil maken. De wegen die onze vrijwilligers vinden om het onmogelijke mogelijk te maken. Dit jaar zijn dat toch wel de varianten in het zoeken naar verbinding. Met stoepkrijt op de straat, het bloemetje, het kaartje, het telefoontje, het videobelletje, de 1,5 meter wandeling.''

''We staan voor ontmoeting en het contact. Want daar begint het. Ik denk aan Anes, een gewaardeerd collega. Jaren geleden als vluchteling vanuit het voormalig Joegoslavië naar Nederland gekomen en in contact gekomen met Humanitas. Eerst als deelnemer en nu als beroepskracht werkzaam bij Humanitas. Als hij zegt dat hij het gevoel heeft dat hij welkom was bij Humanitas, dan weet ik waarom Humanitas er is.

Zoals Anes zegt. De zon komt op voor iedereen, Humanitas ook!''