Is het tij überhaupt nog te keren? Woensdag 17 juli kwam een voorlopig wetsvoorstel van de ministeries van Economische Zaken & Klimaat en Medische Zorg naar buiten, waarin staat dat de komende jaren supersnel 5G-internet in Nederland wordt geïntroduceerd en dat een heuse antennteplicht wordt ingesteld, om de benodigde zendmasten en kleine antenne-installaties te installeren in de Nederlandse straten.
Volgens de minsteries is er geen reden om aan te nemen dat de straling van 5G schadelijk is voor milieu of gezondheid, ondanks het feit dat de Kamercommissie om nieuw onderzoek heeft gevraagd, alvorens met de uitrol te beginnen. En zo tekent zich een scenario af, dat niet per se als verrassing komt. Zolang het bij aanwijzingen blijft dat 5G schadelijk is, zonder zelf diepgravend onderzoek te doen, prevaleert kennelijk het economische belang.
In de vorige vier delen van deze reeks bespraken we een aantal casussen rondom 5G. We hadden het over de mogelijke afluisterpraktijken van de Chinese overheid via een bedrijf als Huawei, maar ook hadden we het over de elektrosensitieven die beweren intolerant te zijn voor de toenemende wifi-straling, en we bespraken een mysterieuze vogelsterfte in Den Haag. Allemaal wijzen ze op de mogelijke negatieve gevolgen van de komst van 5G.
Toch ontdekten we dat deze voorbeelden vooralsnog louter aanwijzingen zijn voor mogelijke negatieve gevolgen. De wetenschappelijke onduidelijkheid over het onderwerp heeft namelijk een sluier van onwetendheid over het onderwerp heen gelegd. Hoewel de ICNIRP (International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection) het gebrek aan wetenschappelijke consensus onder de tafel schuift, zijn er - zowel op het internet als daarbuiten – verschillende tegengeluiden vindbaar die grip proberen te krijgen op het debat en hun eigen stem laten horen.