Hoe bepaal je dat het geen zin meer heeft een jongere nog langer te begeleiden, terwijl er voor diegene geen alternatieven lijken te zijn. Laat je een jongere zijn of haar droom najagen, terwijl je weet dat een andere weg beter is? De documentaire 'Zag je het maar' geeft een beeld van een woongroep voor jongeren met een licht verstandelijke beperking en gedragsproblemen. Op deze groep vechten groepsleider Lisanne en haar collega’s voor een betere toekomst voor deze jongeren, in de hoop dat zij een zo zelfstandig mogelijke plek in de samenleving vinden.
Groepsleidster Lisanne (25) werkt nu drie jaar bij de woongroep. In 'Zag je het maar' volgen wij haar en haar collega's gedurende een jaar in de begeleiding van drie van de jongeren op de groep en de keuzes en dilemma’s waarvoor ze komen te staan.
Andrew (19, foto) heeft problemen met het accepteren van de begeleiding. Lisanne vreest dat als er geen verbetering in zijn gedrag optreedt hij op straat kan komen te staan. Haar collega Mirjam: "En maar proberen en proberen. Je doet het omdat je het beste voor hem wil. Maar aan de ene kant ben je er zo klaar mee. Dan kan je het nauwelijks opbrengen om hem te roepen voor het eten. En aan de andere kant breekt toch je hart als je zo’n jongen ziet."
Meron (19) lijkt klaar te zijn voor de volgende stap, een nieuwe woning met meer zelfstandigheid, totdat zij besluit te stoppen met dagbesteding en niet meer naar school wil.
Johnny (20) zou liever vandaag dan morgen volledig zelfstandig gaan wonen, maar de begeleiding denkt dat hij hier nog niet klaar voor is. Zulke situaties leiden nogal eens tot spanningen.
Lisanne: "Soms zien jongeren een toekomst voor zich die niet echt haalbaar is. Dan is het best lastig om iemand te moeten zeggen: Dat gaat hem niet worden. Die keuze moeten wij maken: Is het wel haalbaar, is het niet haalbaar."
Regie: Diederick Helder en Rick Kluskens