Over de hoofdpersonen

De ijverige en zachtaardige Emilia kwam op jonge leeftijd samen met haar moeder Ruth vanuit Brazilië naar Nederland. Hier bracht ze het grootste gedeelte van haar jeugd door. Met haar moeder en zusje vormt ze een hecht en onafscheidelijk trio, Emilia ondersteunt haar moeder waar ze kan. Ze wil dolgraag studeren, maar de vraag is of ze hier kan blijven. Tijdens haar tienerjaren zat ze een tijdje in Brazilië op school en woonde ze bij haar inmiddels overleden oma. Drie maanden na haar achttiende verjaardag kwam ze terug, deze maanden bleken later een groot probleem. De Nederlandse wet behandelt Emilia als volwassene waardoor de kans op een verblijfsvergunning klein is. In haar eentje teruggaan naar Brazilië en haar enige familieleden hier achterlaten, zou een grote ramp zijn.

Ruth is een hardwerkende moeder die jaren geleden met haar oudste dochter Emilia naar Nederland vloog voor de liefde. Ruth heeft meerdere baantjes als interieurverzorgster en gastvrouw en werkt hard om voor haar gezin te kunnen zorgen. In Nederland voelt ze zich als een vis in het water. Ze kan de Nederlandse directheid erg waarderen, ze houdt ervan als mensen zeggen waar het op staat. Hoewel Ruth haar leven hier goed op orde heeft, draagt ze elke dag een zware last: de onzekerheid over de toekomst van haar oudste dochter Emilia in Nederland. De kans bestaat dat Emilia geen verblijfsvergunning krijgt en terugmoet naar Brazilië. Ruth zit in een spagaat: gescheiden worden van één van haar twee dochters, is geen optie.

Ishmail is een goedlachse, intelligente schrijver en poëet. Als hij begint te vertellen, hangen mensen aan zijn lippen. Van origine komt hij uit Sierra Leone waar hij de oorlog meemaakte, maar jaren later uit zijn moederland vluchtte vanwege traditionele en sociale redenen. Hij kwam terecht in Rotterdam, de stad die zijn hart stal. Hij doet er veel inspiratie op die hij gebruikt voor zijn verhalen en gedichten. Hij geeft rondleidingen in Rotterdamse wijken en workshops op scholen: voor hem een manier om mensen kennis te laten maken met zijn belevingen, visie en woordkunst. Zijn droom is werken in het onderwijs, hij zou dolgraag lesgeven aan kinderen. Ishmail heeft in bijna tien jaar in Nederland zijn weg  gevonden, toch verkeert hij nog elke dag in onzekerheid. Hij woont in het AZC, wacht al tijden op een verblijfsvergunning en kan niet terug naar land van herkomst. Ishmail leeft in limbo. 

Bing is een optimistische strijder. Ze maakt zich hard voor ongedocumenteerde arbeidsmigranten uit de Filipijnen. Ze regelt voedselbonnen, en protesteert voor betere rechten en tegen uitbuiting. Elke dag neemt ze zich voor iets van haar leven te maken en ze staat altijd voor anderen klaar. Ze is in haar element wanneer ze voor anderen kookt en mensen op die manier samenbrengt. Bing woont al negentien jaar in Nederland en werkt als schoonmaakster bij mensen thuis. Met het geld dat ze verdient, ondersteunt ze haar familie in de Filipijnen, die daardoor een betere toekomst heeft. Toch brengt een bestaan zonder papieren elke dag weer uitdagingen met zich mee. Het leven zonder familie in de nabijheid weegt soms zwaar.  

Amro is een actieve, sociale man met een zeer positieve levensinstelling. Hij is gek op dieren en staat altijd klaar voor iedereen. Hij is nooit te beroerd hard te werken en maakt graag grappen. Bij het Leger des Heils sorteert hij gedoneerde kleding en zorgt hij ervoor dat de kledingbank altijd netjes is. Amro’s bestaan is hard. Hij leeft noodgedwongen op straat omdat hij geen documenten heeft. Zijn ouders, een Franse nomade moeder en een Marokkaanse vader, hebben hem bij zijn geboorte in Frankrijk niet aangegeven waardoor hij nooit een paspoort heeft gehad. Al bijna veertig jaar geleden, na de dood van zijn ouders, kwam Amro naar Nederland. In dit land krijgt hij geen identiteitsbewijs omdat hij niet kan bewijzen wie hij is, maar ook in Frankrijk en Marokko krijgt hij geen vaste voet aan de grond. Op papier bestaat hij niet, nergens ter wereld. Hierdoor heeft Amro geen enkele mogelijkheid om een normaal leven op te bouwen.

Het Rotterdams Ongedocumenteerden Steunpunt (ROS) is een organisatie die klaarstaat voor mensen zonder documenten. Voor veel ongedocumenteerde mensen is ROS een plek waar zij heen kunnen met vragen en waar ze zich veilig en gehoord voelen. Ook voor Emilia, Ruth, Ishmail, Bing en Amro betekent ROS veel. Het steunpunt geeft advies, organiseert activiteiten zoals taallessen en begeleidt mensen onder andere bij vrijwillige terugkeer naar land van herkomst. Daarnaast biedt de stichting tijdelijke opvang aan ongedocumenteerde vrouwen en kinderen die zonder hulp van het steunpunt op straat zouden moeten overleven. Elke week is er spreekuur bij het ROS waar de goudeerlijke Connie (tevens medeoprichter van het steunpunt) en de gepensioneerde verpleegkundige Bea klaarstaan om vragen te beantwoorden.