Deze vrouw wil het systeem in Libanon omverwerpen

Zes maanden nadat Laury Haytayan geboren werd, in 1975, begon de oorlog in Libanon. Vijftien jaar lang leefde ze in angst en was ze bang dat ze de dag niet zou overleven. Toen de oorlog eindigde, in 1990, bleef ze achter met vragen. "Ik wilde snappen wat er gebeurd was, daarom ging ik op zoek naar antwoorden."

Haytayan ging in de journalistiek werken maar merkte na een aantal jaar dat ze daar niet de verandering teweeg kon brengen, die ze voor ogen had. De media waren onderdeel van het systeem waar ze zich tegen verzette.

Politici kwamen alleen maar op televisie als daarvoor betaald werd door de politieke partijen en ze zag met lede ogen aan hoe de belangen tussen journalisten en de heersende klasse het nieuws bepaalden. Ze gooide het roer om en vertrok naar Engeland voor een master politiek in het Midden-Oosten.

Toen in 2006 Israël een 33-daagse oorlog voerde met Libanon, woonde Haytayan, inmiddels getrouwd en met een zoon in Libanon. "Het was alsof de geschiedenis zich herhaalde, dat was echt een shock voor me," vertelt Haytayan. De angst bekroop haar dat haar zoon ook zou moeten opgroeien in oorlog.

De keuze was duidelijk: vertrekken uit Libanon of blijven en het verschil proberen te maken. "Ik was altijd al politiek betrokken, maar dit was het keerpunt voor me. Het na-oorlogse Libanon is altijd slecht bestuurd, ik wilde opkomen voor de burgers van het land en voor gelijke rechten."

Libanon zou je extreem verzuild kunnen noemen. De politieke partijen zijn verdeeld onder de christenen en de moslims. Daarnaast zijn burgers voor basisvoorzieningen afhankelijk van bij welke partij ze 'horen'. Als je niet bij een van de partijen aangesloten bent kan het zijn dat je geen medische behandeling krijgt. Dit systeem wil Haytayan omverwerpen. "Ik wil de burgers van het naoorlogse Libanon gereedschap geven om het land op te bouwen. Een einde maken aan de kerkelijke staat waarin corruptie hoogtij viert."

Haytayan stelde zich in 2018 verkiesbaar als onafhankelijk politicus. De beweging (geen poltieke partij) waar Haytayan zich bij aansloot, staat voor een seculier Libanon, waarin elke burger gelijk is. Van de beweging werd slechts één vrouw verkozen, maar Haytayan zal zich verkiesbaar blijven stellen.

Momenteel werkt ze als regionaal manager bij het National Resource Governance Institute, een belangenbehartiger en beleidsadviesbureau voor olie- en gasbronnen. Voor Haytayan zijn er twee grote belangen waar ze zich voor inzet en wil blijven inzetten: het tegengaan van corruptie en dus een eerlijk en goed bestuur van de olie- en gassector. Daarnaast een seculier land waar iedereen gelijk is onder de wet, met gelijke rechten voor mannen en vrouwen.

Tekst gaat verder onder afbeelding

"Toen ik door Hivos gevraagd werd voor het programma 'Women Empowered for Leadership' project, besefte ik me pas dat ik een groter belang diende. Het draaide niet meer alleen om mij, maar ik stond symbool voor een grotere beweging. De vrouwenbeweging gaf me een zetje in de rug om het patriachaat tegen te gaan."

"Als je als Libanese vrouw een kind krijgt met een buitenlandse man dan krijgt je kind geen Libanees burgerschap," legt Haytayan uit, "Voor een man geldt dit niet. Dat is een idioot voorbeeld van hoe vrouwen niet een gelijke behandeling krijgen in onze samenleving."

Sinds Laury Haytayan moeder geworden is, wordt ze meer geconfronteerd met ongelijkheid in de samenleving. "Of ik niet beter docent kon worden, vroeg mijn schoonmoeder toen ik trouwde. Want dan kon ik 's middags thuis zijn voor de kinderen."