Op 11 juni speelt het Nederlandse Elftal haar eerste wedstrijd op het WK vrouwenvoetbal. Wij maakten onze eigen opstelling. We spelen 4-3-3, aanvallend, dus met de punt naar voren. Zo ziet onze opstelling voor deze pot eruit.
We beginnen bij sluitpost Martine Hulsman, humanistisch geestelijk verzorger bij defensie. Op de kazerne in Oirschot, maar ook daarbuiten, is ze dag en nacht aanwezig om haar militairen bij te staan tijdens het werk, of bij persoonlijke problemen.
Ze voert gesprekken over spanningen op het thuisfront of het verwerken van ervaringen tijdens missies of conflicten met leidinggevenden. De documentaire laat zien hoe het Hulsman vergaat in deze mannelijke wereld.
Nazmiye Oral speelt rechtsachter met nummer 2. In de veelbewogen en ontroerende documentaire is de voorstelling Niet meer zonder jou het uitgangspunt. In de documentaire zoekt een vrijgevochten Nederlands-Turkse vrouw de confrontatie met haar moeder, een traditionele moslima.
De actrice en haar moeder Havva vierden over de hele wereld triomfen: duizenden mensen bezochten de voorstelling. Maar niet de directe familie. Havva wilde niet dat zij wisten waar zij allemaal mee bezig was.
Nadat zoon Mehmet toestemming heeft gegeven gaat ze door de knieën: Niet meer zonder jou wordt bij haar thuis opgevoerd. Een gebeurtenis die alle verhoudingen op scherp stelt.
Lees ook het interview met Nazmiye Oral in HUMAN Magazine.
Centraal in de verdediging, met nummer 3 spelen deze vrouwen. Dit verhaal laat zien hoe krachtig vrouwen de handen ineen kunnen slaan. Een groep vrouwelijke slachtoffers van mensenhandel verbreekt het stilzwijgen en maakt een vuist tegen het onrecht dat hen is aangedaan.
Bijzonder, want verreweg de meeste slachtoffers van mensenhandel durven zich uit schaamte en angst voor represailles niet uit te spreken.
Als de aanval is vertrokken, bouwt de verdediging weer op. Centraal achterin, spelend iets naar links, vinden we de 20-jarige Dilovan (nummer 4). Zij trekt erop uit om overlevenden, bevrijders, terugkerende vluchtelingen en muzikanten te interviewen. Haar uitzendingen vormen de rode draad bij de wederopbouw van de stad. Ook voor Dilovan zelf is het een manier om haar trauma’s te verwerken en een nieuw leven op te bouwen. In de studio neemt ze een audio-boodschap op voor het kind dat ze ooit hoopt te hebben.
In 'Radio Kobanî' zien we de strijd, de gruwelijke beelden van het bergen van de lijken uit het puin, de heling van fysieke en mentale wonden en het opbloeien van de liefde. Het geeft een intiem, schokkend en poëtisch beeld van trauma’s en overlevingskunst.
Voor deze uitzending geldt een leeftijdsbeperking (16) en kan daarom alleen tussen 22:00 uur en 06:00 uur bekeken worden.
Linksachterin met nummer 5 vinden we de New Yorkse documentairemaakster Jennifer Fox. Ze filmt gedurende vijf jaar ingrijpende momenten in haar eigen leven en van de vrouwen die ze over de hele wereld ontmoet. Ze stelt zichzelf en hen de vraag: 'Wat betekent het om een vrije vrouw te zijn en hoe kan je dat je hele leven blijven?'
Tot haar 42ste kiest Jennifer voor een vrij leven dat bestaat uit veel reizen en vooral geen binding met mannen. Tot ze tot de ontdekking komt dat ze zwanger is.
Rechtsmidden staat Huize Alexandra. Daar worden meisjes geplaatst met ernstige gedragsstoornissen. In deze documentaire zoekt regisseur Sarah Harkink oude vriendinnen op die samen met haar op de gesloten meisjesafdeling van de justitiële inrichting zaten.
Ze trekt schokkende conclusies. Het ontbrak vaak aan begeleiding, en behandeling was er nauwelijks. Harkink bezoekt een aantal van haar oud-behandelaars en vraagt ze hoe ze nu, na de sluiting van Huize Alexandra, tegen de inrichting aankijken.
Rechtsvoorin speelt presentatrice Mirella van Markus, voor wie alle vanzelfsprekendheden in haar leven wegvielen, toen ze verliefd werd op een vrouw. Van de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche leerde ze haar onzekerheden te omarmen.
Wil je deze Brainwash Talk liever lezen? De talk van Mirella van Markus in tekst vind je hier.
Links op het middenveld vinden we Kim Brand. Zij onderzoekt in de documentaire Onder vrouwen vragen als hoe je mannen kunt behagen zonder jezelf kwijt te raken. En hoe bouw je een standvastige relatie op zonder daarbij de zin en lol van seks te verliezen?
In een dorp in Zambia gaat ze op zoek naar de antwoorden en levenslessen. Wat hebben de vrouwen in het Afrikaanse dorp te bieden aan een vrijgevochten, verwende maar ook onzekere westerse vrouw?
Met nummer 9 vinden we Josje, centraal in de spits. Josje werkt al jaren in de prostitutie en heeft hier vrijwillig voor gekozen. Ze vertelt haar verhaal aan studenten en scholieren. Haar doel: meer openheid rondom het beroep en minder vooroordelen. Tegelijkertijd waarschuwt ze voor de praktijken van loverboys.
Er is een stelling die Josje graag wil bespreken: 'Jongens zijn stoer en meisjes een hoer als zij meerdere seksuele partners hebben gehad.' Help! Een hoer in de klas geeft een andere kijk op prostitutie.
Centraal op het middenveld, aanvallend vooruit, vinden we Geerte Piening (25), Suzan Steeman (30), Rosanne Schot (23) en Cathelijne Blok (29). Zij vertellen in een podcast van Humans jongerenplatform 3FM Tussenuur aan NPO 3FM-dj Sophie waarom de feministische beweging nu nog keihard nodig is. Het onderwerp, waarbij de gedachte snel gaat naar harige bh-verbrandende Dolle Mina's, is nog steeds razend actueel.
De dames in de studio vinden het dan ook mooi dat Internationale Vrouwendag dit jaar in het thema staat van feministische rolmodellen. En als het aan ons ligt, hebben zij over een aantal jaar allemaal een eigen straatnaambordje.
Als laatste, links in de spits wisselen Meli, Talita, Gilma en Maureen. Zij wonen in blok 10 in Venserpolder, Amsterdam-Zuidoost. Jarenlang is de binnentuin een no-go area. Door hun initiatief om moestuintjes aan te leggen, slagen ze erin de tuin nieuw leven in te blazen.
Sindsdien wordt door hen en mede-bewoonsters enthousiast in de aarde gewroet. Ze delen lief en leed en met het tuingereedschap in de hand gaan ze niet alleen hun eigen problemen te lijf, maar ook die van de buurt.