Madame Madness speelt met gender en identiteit

Drag queen Madame Madness, alter ego van Rowan Gerritsen (24), ziet zichzelf als een figuur uit Alice in Wonderland. In haar fantasiewereld kan ze alles zijn, dus ook een vrouw met een baard. Humor is haar tweede natuur en ze leeft volgens het motto: ‘alles zit wel snor’.

“Voor mij is drag een genderexpressie," zegt Madame Madness. “Eigenlijk proberen drag queens een type vrouw uit te vergroten op een grappige, fierce en super stunning manier. En ik wil nog meer spelen met gender en identiteit. Mensen laten nadenken wat zogenaamd mannelijk of vrouwelijk is, om vervolgens hun stereotype beeld af te breken. Ik wil laten zien dat je kunt zijn wie je maar wil, zolang je jezelf maar leuk vindt."

Na een Thaise versie wordt Drag Race Holland de tweede niet-Engelstalige variant op RuPaul's Drag Race, met Fred van Leer en Nikkie Plessen als vaste presentatoren. Elke week strijden de drag queens in een verscheidenheid aan uitdagingen, van acteren tot het ontwerpen van outfits. Na de uitdagingen transformeren de deelnemers zich tot drag queens en gaan ze naar de mainstage, waar een jury hen beoordeelt. De twee queens die het slechtst waren, moeten dan ‘playbacken voor hun leven’, waarna eentje wordt 'geëlimineerd'. De show gaat op deze wijze door, totdat drie (of vier) drag queens over zijn. Dan wordt de winnares gekozen.

Naast de titel Holland Drag Superstar strijden de drag queens om een kroon met juwelen, een covershoot in Cosmopolitan en een op maat gemaakte haute couture-jurk van de Nederlandse ontwerper Claes Iversen.

Rowan begon rond zijn twintigste met drag en gender te spelen. Hij organiseerde een groot feest met als thema 'jongens als meisjes en meisjes als jongens’. Toen werd Madame Madness geboren. “Ik kwam met mijn pruik, topje en hakken van mijn moeder de trap aflopen. Iedereen zei: ‘Waarom ga je niet iets met drag proberen?’” En zo geschiedde.

Rowan begon met make-up te spelen op zijn slaapkamer en uploadde content op Instagram. Madame Madness bleef niet onopgemerkt en langzaam werd ze met haar baard een bekend figuur in de dragscene. Toen ze het verlossende telefoontje kreeg dat ze één van de kandidaten was van Drag Race Holland, wist ze dat haar ster zou gaan rijzen. Waar ze voor de bekendmaking zevenduizend volgers had op Instagram, zit ze inmiddels al boven de 17.000. 

Vaak wordt gedacht dat drag queens zo vrouwelijk mogelijk moeten ogen: grote borsten, dikke kont en geen lichaamshaar. Maar volgens Madness is drag meer dan alleen maar vrouwelijkheid uitstralen. "Ik vind dat we een samenleving hebben gecreëerd die ons van kleins af aan rollen heeft toegewezen, gebaseerd op gender. Ik vind dit beklemmend. Je moet juist voorbij de hokjes denken zodat je kunt uitgroeien tot de persoon die je wil zijn."

Madame Madness is met haar baard een echte mindfuck. “Het is zo’n honour dat ik de eerste drag queen met een baard ben die meedoet. De representatie van behaarde drag queens bij onder andere Rupaul’s Drag Race mag groter". Zo heeft dat programma al meer dan twaalf seizoenen, maar een queen met een baard is tot op heden niet verschenen. "Terwijl ze zéker bestaan. Drag bestaat uit zoveel versies, en ik hoop dat ik als eerste bearded queen een voet tussen de deur zet."

Nederland is volgens de Madame een multicultureel en creatief land en dat zie je terug in het deelnemersveld. Zo doen drag queens met een Braziliaanse en Peruaanse achtergrond mee en zal Madame Madness zoals gezegd de bearded drag queen op de kaart zetten. “Je zult veel behaarde grapjes van mij terugzien in de show."

Hoe reageren de andere kandidaten op de look van Madame Madness? “Ik merkte dat sommige meiden tijdens de show dachten: O, een behaarde queen. Wat lazy. Die meid scheert zich niet eens.” 

Het doet Madame Madness weinig. Ze kleedt zich zoals zij wil. Dit zelfvertrouwen heeft Rowan zelf jarenlang niet gehad. Madame Madness is in die zin een uitvergrote versie van Rowan, die hij lang niet heeft willen laten zien. "Als Rowan zie ik mezelf als een muurbloem. En als Madame Madness sta ik juist volledig in de spotlight. En doordat ik dat doe, kan ik makkelijker omgaan met mensen die raar naar me kijken. Het is een soort zelftherapie. Mensen vragen ook altijd of ik me anders voel als ik Madame Madness ben. Dat zeker niet, ik voel me juist sterker.”

Waarom zou iemand naar Drag Race Holland moeten kijken die totaal niet bekend is met het programma? “Als je nog nooit drag race hebt gezien, maar wel de kans wil grijpen om je beter te kunnen inleven in de LHBTQ+ gemeenschap, dan is het juist goed om nu de Nederlandse versie te kijken. Je zult beter begrijpen waar wij drag queens vandaan komen en waar we voor staan.

"In het programma zal je hoogtepunten maar ook de dieptepunten zien. Hoe moeilijk het soms is voor drag queens om zichzelf te accepteren. Je zult zien dat we zeker houden van een grapje, maar dat wij onszelf ook serieus nemen. Dus, stel jezelf open voor ons.”