We zien een blogger uit Bangladesh, Fauzia en Syed uit Pakistan, Ayman uit Syrië en twee mensen uit Afghanistan. Het zijn uitgesproken atheïsten, gevlucht uit landen waar mensen doorgaans alleen stiekem ongelovig kunnen zijn. Allemaal jonge mensen die druk bezig zijn met inburgeren in Nederland en ondertussen dapper blijven opkomen voor de vrijheid om niet te geloven in het land van herkomst. Ze leren elkaar in Nederland kennen bij het Humanistisch Verbond dat een platform heeft opgericht voor vrijdenkers uit verre landen.
De bloggende student uit Bangladesh schreef kritisch over religie. Toen hij op vijftien dodenlijsten bleek te staan, vluchtte hij naar Nederland. De eerste vraag van medebewoners in het asielzoekerscentrum was: “Ben je moslim?” Medewerkers van het COA drukten hem op het hart zijn ongelovigheid te verzwijgen.
“Wij hebben geen vrienden in ons kamp. Misschien omdat ik mijn hoofd niet bedek.” Samen met haar man Syed richtte Fauzia in Pakistan een vereniging voor atheïsten en agnosten op. Ze kregen te maken met een aanklacht wegens blasfemie. In Pakistan resulteert dat vaak in de doodstraf. Maar ook in Nederland is de situatie voor hen niet veilig.
Toen de Afghaanse universitair docent en kritisch denker door de Taliban werd gezocht, vluchtte hij samen met zijn vrouw, een bekende televisiepresentatrice, naar Nederland. Nadat een van zijn blogs was vertaald uit het Engels en gepubliceerd in Afghanistan, regende het doodsbedreigingen via de social media.
De gruwelijkheden van de oorlog dwongen de Syrische Ayman om samen met zijn gezin te vluchten. In Nederland zet hij zijn internetforum voor seculiere Arabieren voort. “Arabische atheïsten, en dat zijn er veel, moeten ook gehoord worden.”Toen hij nog in het azc verbleef, voelde hij zich nog steeds in Syrië. Als hij voor dag en dauw gewekt werd door biddende gelovigen, greep het COA niet in. “Dit is wat ze vrijheid van godsdienst noemen.”
‘Ongelovig’ is geproduceerd door Human i.s.m. het Humanistisch Verbond.