In een voormalige technische school aan de oever van de Waal is Pand 9 gevestigd. Een vrijplaats voor maatschappelijke en culturele organisaties en een ontmoetingsplek voor Zaltbommelaars. Zo gevarieerd als de organisaties, zijn ook de bezoekers van het pand. Hier werkt de zesentachtigjarige Marjon vijf dagen per week in de kringloopwinkel "om niet achter de geraniums te zitten". Bezoekt Ron ‘de weerman’ de sociale werkplaats waar hij gepassioneerd over het klimaat praat. Leert de negentienjarige Juanita niet alleen een vak in de wasserij, maar vindt ze er ook warmte en geborgenheid. Maakt de uit Damascus gevluchte Bilal in het naaiatelier de elegantste kleding. En gaat elfjarige Pip naar tekenles om haar fantasiewereld vorm te geven.
Iedere bezoeker van Pand 9 heeft een droom, koestert zijn vrijheden en maakt zo op een eigen manier gebruik van mensenrechten. Meestal zonder zich ervan bewust te zijn. Het leidt tot kwetsbare en poëtische portretjes waarin op natuurlijke wijze het alledaagse aan het universele wordt verbonden. De reeks laat zien dat mensenrechten geen abstracties zijn, maar juist iedere dag vormgeven aan hoe wij in een ‘vrij land’ samenleven.
Mensenrechten in ons dagelijks leven
MISJA PEKEL OVER JUANITA
'Juanita's openheid is mooi'
Iedereen heeft recht op een gezinsleven. Ook Juanita.
Petra Lataster Czisch, Peter Lataster en Misja Pekel hebben vijf documentaire portretten gemaakt. Dit om te vieren dat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens 70 jaar bestaat.
Één van de hoofdpersonen is de negentienjarige Juanita. Zij heeft, net als wij allemaal, recht op gezinsleven. Regisseur Misja Pekel licht toe waarom hij ervoor heeft gekozen juist dit recht aan Juanita te koppelen.