Fresco's Paradijs
De Bron
In deze eerste aflevering van Fresco's Paradijs keert Louise Fresco terug naar de bron van haar passie voor landbouw en voedsel en maakt ze een reis door de geschiedenis: vanaf het einde van de laatste ijstijd via de eerste landbouw in de vlakte tussen de Eufraat en de Tigris naar de waterdammen, waarmee de Turkse overheid de landbouw stimuleert. Maar ten koste van wat? De aflevering begint in Parijs waar Louise Fresco in de archieven duikt van Paris Match. Foto's van hongerende kinderen in Biafra eind jaren zestig deden de jonge Fresco besluiten haar leven te wijden aan het uitbannen van honger op deze wereld. Fresco vliegt door naar Spitsbergen, een plek die voor de moderne landbouw van wereldbelang is. Diep in de ijskoude bergen liggen alle zaden van bestaande voedselgewassen opgeslagen; het meest waardevolle erfgoed van de mensheid volgens Fresco. Op een hondenslee trekt ze door het gletsjerlandschap. Ze laat zien hoe grote delen van Europa er zo'n 10.000 jaar geleden uitzagen en hoe het einde van de laatste ijstijd het begin van de landbouw mogelijk maakte. Een van de eerste landbouwgebieden was het vruchtbare tweestromenland tussen de Eufraat en de Tigris. Dankzij irrigatie ontstond daar vele eeuwen voor Christus een krachtige economie en een bloeiende cultuur. Samen met archeoloog Fokke Gerritsen beklimt ze de heuvels waar ooit de eerste boeren woonden. Sporen van het toenmalige dagelijkse leven liggen er zo voor het oprapen. Sindsdien kent het gebied lange periodes van waterschaarste en behoort het al weer tijden tot een van de armste delen van Turkije. Met 22 immens grote waterdammen probeert de Turkse overheid het tij te keren en de landbouw weer tot bloei te brengen. Maar juist archeologische resten van de rijke cultuur van vroeger dreigen voorgoed onder het wateroppervlak van de stuwmeren te verdwijnen.