Durf te denken
Socrates (470-399 v.Chr.)
Socrates zag het als zijn opdracht om mensen te helpen zelf tot het juiste inzicht te komen. Hij vond dat echte inzichten alleen van binnenuit kunnen komen. Die kunnen niet door anderen worden geleerd of opgelegd.
Hij bestookte zijn gesprekspartner urenlang met lastige en prikkelende vragen waarop hij zelf het antwoord ook niet wist. De vasthoudendheid die hij daarbij liet zien, leverde hem de bijnaam ‘de horzel’ op.
Met deze werkwijze dwong Socrates zijn gesprekspartner zijn verstand te gebruiken en zelf na te denken over leven en gewoonten, over goed en kwaad. Vaak zag die ander na verloop van tijd in dat zijn eigen ideeën niet klopten.
Praktisch filosoof Miriam van Reijen demonstreert in het kort hoe een socratisch gesprek kan gaan.
In de reportage van Nan Rosens krijgen we een impressie van wie socratische gesprekken voeren en wat de waarde ervan is. Aan het woord komt o.a.
Jos Kessels, gespecialiseerd in de theorie en de praktijk van het socratisch gesprek. Hij introduceerde het socratisch gesprek o.a. bij bedrijven en is oprichter van Het Nieuwe Trivium. Ook worden er socratische gesprekken gevoerd met leerlingen van het Vossius Gymnasium in Amsterdam.