De Publieke Tribune
Jong en Ongedocumenteerd
Ze hebben geen recht op een eigen woonplek, geen kans om te werken, amper recht op gezondheidszorg of andere sociale voorzieningen en leven vaak onder erbarmelijke omstandigheden in de illegaliteit. Alleen maar door het ontbreken van één papiertje: een Nederlands paspoort.
Voor ongedocumenteerde jongeren is het Nederlandse vreemdelingenbeleid nog grilliger. Waar zij voor hun 18e verjaardag nog onder de leerplicht vallen en naar school moéten, hebben deze jongeren zodra ze volgens de wet volwassen worden niet eens meer recht op onderwijs. Het halen van een middelbare schooldiploma zit er voor veel Nederlandse jongeren zonder verblijfsvergunning vaak nog wel in, maar daarna staat hun leven nagenoeg stil. Hoe veerkrachtig moet je zijn om zo'n leven in de wacht vol te houden?
De schattingen van het aantal mensen in Nederland zonder geldige verblijfsvergunning lopen nogal uiteen, maar enkele tienduizenden zijn het er zeker. Sommigen bestaan op papier in geen enkel land, anderen zijn in hun geboorteland niet welkom of wachten al jaren op een verblijfsvergunning hier in Nederland. Ondertussen proberen ze hun best te doen om hun bestaan vorm te geven in een maatschappij waarin ze eigenlijk geen bestaansrecht hebben. Is er voor hen een route uit hun naargeestige bestaan? En wat zegt onze omgang met deze mensen over ons als maatschappij?
In deze aflevering van De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak met jonge mensen die uit eigen ervaring weten hoe het is om op te groeien in een samenleving waar je eigenlijk niet mag bestaan.