Anna van Kooij: 1978-2023

Als de vaste fotograaf van De Vloer Op begin 2015 tijdelijk niet beschikbaar is, neemt HUMAN contact op met Anna van Kooij, de buurvrouw van een van zijn medewerkers, om te vragen of zij de honneurs voorlopig wil waarnemen. Dat wil zij wel en daarmee heeft de omroep een zeer ervaren en vakkundig fotograaf in huis weten te halen. Geheel in het zwart gekleed, op kousenvoeten en met stoere donkere muts op beweegt zij zich vrijwel onzichtbaar en volkomen geruisloos door het publiek. Ze voelt zich duidelijk thuis in het theater. Die muts is overigens om de bijwerkingen te camoufleren van de chemotherapie die ze op dat moment ondergaat. Dan al kan niets haar ervan weerhouden te doen wat ze het liefste doet: fotograferen.

Door haar lange ervaring als fotograaf voor verschillende culturele instellingen is het werk van Anna onveranderlijk van hoge kwaliteit. Liefde voor de podiumkunsten plus haar oog voor de schoonheid en de kracht ervan zorgen ervoor dat ze als geen ander de sfeer en energie van het moment in een foto weet te vangen, net dát accent aan een beeld te geven waardoor de spanning voelbaar wordt. Zeker bij een programma als De Vloer Op heel waardevol. Bovendien is Anna ontzettend enthousiast. Ze zet zich voor de volle honderd procent in en blijkt ook nog eens erg prettig om mee te werken.

Zo komt het dat HUMAN haar steeds vaker vraagt voor foto-opdrachten. Ook voor minder tot de verbeelding sprekende en wat zwaardere programma’s als De Publieke Tribune, Het Filosofisch Kwintet en Brainwash Talks. Om niet in beeld te komen moet ze het hebben van die paar minuten voor opname. Onder grote tijdsdruk met soms ongeduldige programmamakers weet Anna dan toch net die interactie te vangen die haar foto’s zo dynamisch maken. Ook haar portretten zijn zo treffend dat het lijkt alsof er wél een urenlange fotoshoot aan vooraf ging. 

Als haar ziekte voor de tweede keer terug is valt dat samen met de coronapandemie. En hoewel ze opnieuw chemotherapie krijgt en dus extra voorzichtig moet zijn, komt Anna toch foto's maken van de opnames van De Publieke Tribune. Ze geniet van werken bij HUMAN, zegt ze. Van de inhoudelijke gesprekken waar na afloop vaak nog lang over nagepraat wordt. Eén keer lijkt Anna te aarzelen bij het maken van een foto. Voor een extra mooi effect wordt voorgesteld om vanaf een hoge trap te fotograferen. Later vertelt ze dat ze hoogtevrees heeft, die ze overwon voor de mooiste foto.

Na afloop van de laatste opnames van De Publieke Tribune in december 2022, wilde ze zelf ook graag op de groepsfoto. Het tekent Anna’s betrokkenheid bij onze programma’s. Ze voelde zich onderdeel van het team en dat gevoel was wederzijds.

Afgelopen zondag overleed Anna nadat de kanker voor de derde keer was teruggekomen. Wat blijft is de herinnering aan een geweldige vakvrouw en collega, wier werk HUMAN zal blijven koesteren. Maar bovenal zullen wij haar liefde voor de fotografie, haar enthousiasme, energie en warmte missen. Wij denken met grote bewondering en liefde terug aan Anna.