Op een van zijn omzwervingen komt Odysseus terecht op het eiland der cyclopen. Hij wordt met 12 van zijn mannen gevangengenomen in de grot van de cycloop Polyfemes. Het wordt al snel duidelijk dat dit eenogige monster op geen enkele manier rekening houdt met goden, noch met mensen. Elke avond en ochtend vreet hij twee van de mannen van Odysseus op. Inspelend op de kortzichtigheid en gulzigheid van Polyfemes smeedt Odysseus een ingenieus plan waarmee hij samen met zijn mannen weet te ontkomen.
Onmenselijke systemen
Dit verhaal van Odysseus roept de vraag op wat het betekent om te worden geconfronteerd met een systeem waarin jij als mens er niet toe doet, waarin jouw leven en dat van anderen niet tellen. Op wat voor manieren zitten wij opgesloten in ‘onmenselijke systemen’, waarin de menselijk maat verloren is gegaan? Is het hedendaagse technisch-economisch bestel niet een soort cyclopische macht die ons gevangen houdt? Manifesteert het zich niet in de ‘machinaties’ waarin wij ons bevinden, zoals in bureaucratieën en in onze gedigitaliseerde en gerobotiseerde leefwereld? Hoe bepaalt dit oppermachtige bestel ons denken en doen? Hoe kunnen we eraan ontsnappen?
Tweede Maasvlakte
Een terrein waar nauwelijks nog mensen zijn, omdat deze stapsgewijs vervangen worden door machines is de Tweede Maasvlakte. Het is het landschap van ‘truck-platooning’, ’smart-shipping’ en ‘drone-watching’. Grote robot-kranen worden op afstand bestuurd en vervangen het romantische beeld van de noeste havenarbeiders. Zelfs de vrachtwagens rijden hier als treintjes achter elkaar,.. zonder chauffeur. Havenwerker John herkent zich niet meer in deze omgeving die hem zo aan het hart gaat. Maar hij weet ook dat het proces onomkeerbaar is.