Ad Verbrugge: 'In het tweede land dat Odysseus op weg naar huis na de Trojaanse Oorlog aandoet wonen de Lothofagen, de Lotuseters, een vreedzaam volk dat verzot is op de lotusbloem en daar dagelijks van eet. De twee verkenners die Odysseus naar hen toestuurt worden allervriendelijkst ontvangen en krijgen meteen lotus aangeboden. De mannen willen prompt niets anders meer dan lotus eten en denken helemaal niet meer aan hun terugkeer. Odysseus grijpt in: hij pakt deze mannen met geweld op en dwingt hij in de schepen om de terugtocht naar huis te hervatten.
Het verhaal van de Lotuseters zette me aan het denken over de ambivalente betekenis van genot, comfort en de roes in het menselijk leven. In welke zin kunnen zij leiden tot ‘zelfvergetelheid’, vergeten waar we vandaan komen en waar we naar toe moeten? Waarom zouden we trouwens ons verleden moeten blijven herinneren? Hoe worden wij ‘wakker’ wanneer we in een roes verkeren? Hoe kunnen mensen zich wapenen tegen de verleiding van de roes en zich blijven herinneren wat ten diepste waardevol voor hen is en bij hen hoort? Hoe kunnen ze anderen voor een dergelijke zelfvergetelheid behoeden of redden wanneer die daaraan ten prooi vallen? In Bloemendaal sprak ik met mensen die de verleiding van de roes kennen zoals een wereldberoemde DJ, een voormalig GHB-verslaafde en een ondernemende vrouw die rijk arm en toch weer maar dan anders weer rijk werd.'
In Bloemendaal spreekt Ad Verbrugge met mensen die de verleidingen van de roes kennen zoals een wereldberoemde DJ en een voormalig GHB-verslaafde.