Geuzennaam
“Ordinair gebrul”, vindt Hedy het populisme van Wilders en anderen. Natuurlijk moeten we waken voor stemmingmakerij, discriminatie en haatzaaien, maar een liefdesverklaring aan politieke correctheid? Ook over integratie, migratie en islam moeten we kunnen praten. En harde religiekritiek is soms nodig, maar zonder mensen te stigmatiseren. Moet iedereen dan alles kunnen zeggen? Ja, de vrijheid van meningsuiting wordt begrensd door het strafrecht. Dus Hedy, niet zo correct. Het publieke debat is juist in tijden van nepnieuws, filter bubble en alternatieve feiten belangrijker dan ooit.
Angst
“Je moet mensen niet bevestigen in hun angst, niet in hun gevoel tekort gedaan te zijn. Laat ze door jouw ogen naar een ándere wereld, een betere samenleving kijken.” Mooi gezegd. Nemen we graag ter harte.
Zelfkennis
Hedy weet nu al dat ze een ongeduldige, kribbige patiënt gaat worden. Ze heeft duidelijk zelfkennis. En dan maar kribbig.
Veerkracht
De veerkracht om altijd weer opnieuw te beginnen. Nataliteit noemde Hannah Arendt dat. Na jaren psychoanalyse is Hedy realistisch geworden. De vergelijking met Nietzsches Amor fati, het lot liefhebben, ligt voor de hand als ze zegt: “Volgens mij kun je niks achter je laten. Je kunt er hooguit voor zorgen dat hetgeen je dwars zit minder belastend wordt. [...] Bovendien: het heeft me ook gemaakt tot wie ik ben.”
Op zondagmiddag 28 mei geeft Hedy de Socrateslezing van het Humanistisch Verbond over ouderen en zorg.