Het virus maakt non-fictie van sciencefiction. Ik had mezelf gek verklaard als ik een jaar geleden de regels had gelezen, die ik nu ga schrijven:

Premier Mark Rutte laat in zijn derde persconferentie sinds de uitbraak van de corona pandemie weten dat de komende dagen alleen een ommetje met maximaal drie personen en een paasbrunch in de familiekring is toegestaan.

Omdat mijn vrouw en ik brave burgers zijn, blijven we binnen de grenzen van wat het publieke belang toelaat. In onze tuin staan twee tafels op anderhalve meter afstand van elkaar. Een rijkversierde paasboom staat er tussenin om de suggestie van een kloof te onderdrukken. Aan de ene tafel zitten mijn oudste zoon, zijn vriendin en mijn vrouw. Aan de andere mijn dochter, mijn jongste zoon en ik.

Human-hoofdredacteur Marc Josten vraagt zich af hoe we met mensheid, macht en media uit deze wereldwijde crisis komen. Daarom houdt hij op human.nl een persoonlijk ‘medialogisch’ verslag bij tijdens de corona-crisis.

Dochter met mondkap

We zitten allemaal op anderhalve meter afstand van elkaar. Bij voorgaande edities schepte ik het eten op de borden en sneed het vlees. Nu geeft iedereen de schalen door en is het enige dier-gerelateerde gerecht een plankje met kaas. De gesprekken zijn warm maar serieus. We hebben het over de tante van de vriendin die als oorlogscorrespondente niet naar de oorlog kan, over de gezondheid van mijn vader, over kluswerk aan het huis, over afstudeerprojecten en over zakelijke post-coronaperikelen.

Na afloop breng ik mijn oudste zoon, zijn vriendin en mijn dochter vanuit ons huis in de kuststreek terug naar Amsterdam. Omdat we met ons vieren zijn, draagt mijn dochter een mondkap. De wegen in de hoofdstad zijn zo leeg als op een zondagochtend in vakantietijd. Binnen een kwartier ben ik West, en tien minuten later aan de andere kant van de stad.

© Robin van Lonkhuijsen / ANP

Zelfs in de zomervakantie is het Rokin in Amsterdam niet zo uitgestorven.

Geen opgelekkerde feiten

Voor het Vondelpark zie ik nog een plukje mensen. Naast hen staat een mobiel bord dat waarschuwt voor een boete van 390 euro bij overtreding van de anderhalve meter afstandsgrens.

Ik schrijf dit op om mijzelf en mijn kindskinderen er in betere tijden aan te herinneren dat dit verslag van Pasen 2020 geen fictie is, maar werkelijkheid. Geen nepnieuws, geen faction of ‘opgelekkerde’ feiten. Als scholier heb ik de autoloze zondagen meegemaakt tijdens de oliecrisis van 1973. Over de uitgestorven Mergellandroute fietsten mijn zus, broer en ik toen over de Limburgse heuvels. In mijn herinnering was die periode minder surrealistisch. Nu kan ik mijn kinderen bij het afscheid in Amsterdam niet eens een knuffel geven. Nederland ís nu niet alleen leeg, het voelt ook leeg.

Het RIVM meldt vandaag 122 nieuwe sterfgevallen.

Marc Josten, hoofdredacteur van Human, was net begonnen met het vervolg op zijn boek 'Weerwoord' (2017), een journalistiek onderzoek naar de werking van publieke opinie. Titel en motto waren al klaar: 'Medialogica. Over macht, media en manipulatie'. Als beelden het van feiten winnen. In politiek, media en bedrijfsleven. Thuis en op de werkvloer.

Maar toen brak het Corona-virus uit. Het degradeerde de onderzoeksvraag van een belangrijke hoofdzaak tot een belangrijke zaak. De nieuwe belangrijke hoofdzaak is opeens: hoe komen we met mensheid, macht en media uit deze wereldwijde crisis? Omdat er nog geen horizon in zicht is, veranderde het boek tot nader order in dit corona-dagboek: Waarheid, leugen en gezond verstand in crisistijd.

Meer berichten over corona