10x de beste mensenrechten documentaires

'Oud roze' belicht de verhalen van homoseksuele ouderen. De meesten trouwden, kregen kinderen en hielden de schijn op. In de Roze Salon van Humanitas ontmoeten ze elkaar en delen ze hun verhaal. Zo vertelt Ans: 'Ik dacht bij mijn eigen toen ik getrouwd was: wat is liefde? Ik dacht: het hoort zo. Dat was niet zo, want je mist iets. Maar je wist niet wat.' Naar aanleiding van hun ervaringen wordt er een toneelstuk gemaakt én een workshop georganiseerd voor verzorgenden, aangezien veel ouderen niet uit de kast komen.

Fotografe en filmmaker Marjoleine Boonstra ontmoette allerlei mensen tijdens haar reizen door de Verenigde Staten, Bosnië en Oezbekistan. De een maakte een oorlog mee, de ander een overstroming. Ze besloot een vijfdelige serie te maken over deze mensen. Deze aflevering van 'Keep on steppin’ gaat over de Afghaanse burgeroorlog die in 1992 eindigde. Het beschrijft de gruwel van deze oorlog: ‘Alles wat hier wordt binnengebracht wordt gesorteerd op rood.’

De serie 'Stille helden' bestaat uit korte video's over mensen die het leven van anderen makkelijker (proberen te) maken. Zo helpt Humanitasvrijwilliger John de uit Gouda afkomstige Hanneke, omdat zij iemand zocht waar ze tegen aan kon kletsen in haar periode van ziek zijn. En helpt Gea de net gescheiden Annie met haar administratie. 

In dit filmpje worden de Keniaanse 'Stille helden' belicht, die voor transparantie tijdens de verkiezingen zorgen door het gebruik van onder andere Twitter.

Een groep vrouwelijke slachtoffers van mensenhandel vertelt hun verhaal. Velen belandden in de prostitutie, terwijl ze dachten dat ze als kindermeisje aan de slag gingen. Nu ze weer op eigen benen staan dragen ze uit dat niemand hun lijf kapot kan maken en skanderen ze de leus 'samen sterk!' Ze richten een organisatie op en ondersteunen andere slachtoffers. Maar ze proberen ook het beleid omtrent mensenhandel te veranderen. Deze sterke vrouwen maken samen een vuist in deze documentaire. 
 

Hoe blijf je een goed mens onder extreme omstandigheden? Die vraag staat in elke aflevering van 'Duivelse dilemma's' centraal. Ook de zestienjarige Vita krijgt hiermee te maken. Ze krijgt ruzie met haar beste vriendin Shaira, waarna Shaira een sexy foto van Vita op Instagram zet. Hoe zij om gaat met de vernedering en de eenzaamheid zie je in Sex ding. 

De serie 'Mensjesrechten' gaat over de rechten van kinderen, ook wel bekend als artikel 38: 'De overheid moet alles doen om kinderen, die het slachtoffer zijn van oorlogsgeweld, te beschermen en te verzorgen.'
De Bosnische Alexandra vertelt over hoe ze samen met haar broertje Simon een zwart, gek voorwerp vond. Simon wilde ook graag kijken. Toen ze het projectiel aan Simon gaf, had dit desastreuze gevolgen.

Oorlogsmisdadigers horen volgens de Amerikaanse advocaat Inder Comar veroordeeld te worden. Dus ook George Bush, Colin Powell, Dick Cheney en Condoleezza Rice omdat zij in 2003 besloten Irak binnen te vallen, redeneert de advocaat. Eind 2016 besluit een Gerechtshof in Californië de zaak in behandeling te nemen. Deze documentaire gaat over Comars weg naar gerechtigheid.   

Voorlichters van het COC worden een jaar lang gevolgd tijdens hun ronde langs de scholen. De scholieren zijn niet bang om hun ongezouten mening te geven. De documentaire geeft een realistisch beeld over hoe zij denken over homoseksualiteit. Denk aan uitspraken als:

'Ik vind homo’s normale mensen, maar het is zeg maar dat ik ze niet mag.'

‘In deze klas is het moeilijk als je zo bent.’

De verzorgingsstaat maakt plaats voor de participatiesamenleving. Dat betekent dat er van iedereen meer eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid wordt gevraagd. Ook als je een uitkering aanvraagt. De documentaire 'De tegenprestatie' laat zien hoe Rotterdamse ambtenaren in gesprek gaan met de aanvragers en waar zij tegen aan lopen.

Op de vlucht zijn voor het religieus extremisme in je moederland en vervolgens terecht komen in een Nederlands asielzoekerscentrum waar anderen wél gelovig zijn, het overkomt de vrijdenkers in deze docu. 'We hebben geen vrienden in dit kamp. Ik denk dat ze ons niet mogen. Misschien komt het door hoe ik eruit zie en hoe ik me kleed. Ik bedek mijn hoofd niet,' vertelt de Pakistaanse Fauzia.