Stine Jensen vraagt zich in de Socrateslezing af hoe we als samenleving verder moeten na #metoo. Lees je alvast in met deze drie stukken.

Sinds #metoo is er meer publieke aandacht voor seksueel geweld dan ooit. Hoe kan het dat machtswellust en -misbruik nog altijd onze menswaardigheid ondermijnen? Stine geeft in haar lezing een inkijkje in haar eigen ervaringen hiermee.

De ene na de andere (machtige) man wordt publiekelijk veroordeeld voor grensoverschrijdend seksueel en intimiderend gedrag. Maar hoe nu verder? Wat betekent het om man of vrouw te zijn?

'#metoo gaat niet over erotiek, maar over macht. En als #metoo iets voor elkaar heeft gekregen, dan is het wel de moed van velen om zich nu uit te durven uitspreken,” schreef Jensen eerder al. Maar, vraagt zij zich af, “Is er sinds #metoo iets fundamenteel veranderd? Zo nee, zou dat wel moeten? En wat en hoe dan?' zegt de filosofe.

Dit jaar verzorgt zij de Socrateslezing van het Humanistisch Verbond. Behalve Stine Jensen hebben meer Human-ambassadeurs hun licht laten schijnen op #metoo. Was de publieke verontwaardiging voldoende om het tij te keren? Heeft er een culturele verschuiving plaatsgevonden? Lees je alvast in met deze drie artikelen van een filosoof, schrijfster en een Officier van Justitie van Brainwash.

Wat #metoo zo'n krachtig wapen maakt tegen seksueel geweld

Filosoof Andrea Speijer-Beek ziet dat seksueel misbruik door mensen vaak wordt gebruikt om hun eigen politieke agenda op de kaart te zetten. Ook ziet ze dat mensen vaak hun mening al klaar hebben over de situatie. Ben je niet direct naar de politie gegaan, heb je het niet van de daken geschreeuwd of heb je hem niet in zijn ballen getrapt? Dan is er al helemaal geen medelijden merkt Speijer-Beek op. 

#MeToo was noodzakelijk, maar niet genoeg

Het is opvallend dat de #MeToo beweging juist in Zweden een enorme weerslag heeft gehad. Zweden, het land van schijnbaar oneindig vaderschapsverlof en een expliciet feministische regering, moest de afgelopen maanden vol afschuw een steeds groter wordende lawine van verhalen over seksueel grensoverschrijdend gedrag onder ogen durven zien.

Zo zijn vrouwen jarenlang de mond gesnoerd

Niña Weijers vond het vroeger lastig om openlijk uit te komen voor het feit dat ze feminist was. Dat is nu allang al niet meer zo. Ze is er trots op en hoopt dat meer vrouwen oprechte strijdbaarheid gaan tonen. Ook hoopt ze dat dit de grote stilte zal doorbreken en zal zorgen voor allerlei kleine stiltes die doorbroken gaan worden. Dat collega's, bazen, vrienden er direct op worden aangesproken door hun omgeving als ze fout gedrag vertonen.