Je film heeft de Topkapi filmprijs gewonnen. Hoe voelt dat?
‘Het voelde als erkenning. Tijdens het maken van de film wilde ik het verhaal zo goed mogelijk vertellen, dus ik dacht totaal niet aan prijzen. Ik denk dat het goed is om daar niet mee bezig te zijn en je daar niet door te laten leiden, dus ik had er ook niet op gerekend. Maar toen het bekend werd was ik wel enorm blij. Het is erkenning voor het werk dat we hebben geleverd en ik was vooral blij dat het verhaal wat ik wilde vertellen, dat mij heel erg aan het hart gaat, goed overkwam. Dat voelde goed.’
Wat is het verhaal dat je wilde vertellen?
‘In alle hardheid is Aimée voor mij juist een pleidooi voor zachtheid. Ik wilde een verhaal vertellen over het belang van intimiteit. Tessa (de hoofdpersoon) ontkent de noodzaak van intimiteit heel erg en dat breekt haar uiteindelijk zo op dat ze het contact verliest met haar omgeving en met zichzelf. Ze zal moeten inzien dat ze die zachtheid en intimiteit toch aan moet gaan.
Daarnaast wilde ik specifiek een verhaal vertellen over high class prostitutie in deze tijd. Dit verhaal kwam de afgelopen jaren meerdere keren op mijn pad, doordat mensen uit mijn omgeving vertelden dat ze dit werk hadden gedaan, iemand kenden die het deed, of er weleens vrijblijvend over fantaseerden. Het viel me op dat het veel frequenter voorkomt dan ik in eerste instantie dacht. Prostitutie is dus helemaal niet zo ver van onze werkelijkheid. Eén van de meest schokkende dingen die ik met betrekking tot dit thema heb gezien is een advertentie in een het Gronings studentenblad, waarin een escortbureau een oproep had geplaatst gericht aan studentes. Buiten dat het natuurlijk opmerkelijk is dat deze advertentie überhaupt geplaatst is, toont het wel aan dat een dergelijk bureau weet waar ze tegenwoordig moeten vissen.
Net als liefde, dood en oorlog bestaat prostitutie al sinds mensenheugenis. Dat prostitutie in deze tijd van internet en media een steeds grotere en andere rol krijgt in onze samenleving, vind ik een interessant gegeven. Want waarom zou je vandaag de dag als vrouw ‘vrijwillig’ in de prostitutie gaan? Doordat er zo’n geseksualiseerde beeldcultuur leeft, is het makkelijk om je eigenwaarde van seksuele bevestiging af te laten hangen. Je ziet dat mensen daar vatbaar voor zijn en dat het kiezen voor prostitutie niet altijd over geld gaat. In de film speelt geld dan ook geen noodzakelijke rol.’