Volgens zijn broer Joe was Claude een oorlogsslachtoffer: "He was a victim of the war. Gave everything he could. Suffered the aftermath of it."

Claude wordt op 2 oktober 1918 geboren in Texas om een 'good christian life' te leiden en de naam Eatherly hoog te houden. Met het bombardement op Pearl Harbour breekt ook voor de Verenigde Staten, dat zint op wraak, de oorlog uit. In 1939 treedt Claude in dienst bij de Airforce en wordt geselecteerd voor een bijzondere missie. Na een jaar trainen boven de zoutvlaktes van Utah, komen Eatherly en zijn crew begin 1945 aan op Tinian Island in de Stille Zuidzee. Vijf maanden later, op 6 augustus, helpt hij geschiedenis schrijven met de eerste atoombom, die valt op Hiroshima.

Na de oorlog wordt Eatherly eervol, maar tegen zijn zin, uit het leger ontslagen en voor de burgerluchtvaart is ‘the best pilot ever’ te roekeloos. Hij heeft alles gegeven voor zijn land, maar wordt als vuil aan de kant gezet. Hij raakt op drift, pleegt roofovervallen, maar laat de buit op de toonbank achter. "I feel sorry for the man," zegt zijn maat Jack Bivans. "Many people took advantage of him, and he of them. It was a two-way street.”

Eatherly en de Duits-joodse filosoof Günther Anders schrijven elkaar lange tijd brieven. Tijdens de oorlog verloor Anders het grootste deel van zijn familie. Na de oorlog werd hij een van de grote denkers achter de vredesbeweging die zich tegen kernwapens verzette. Günther Anders beschouwt Eatherly als een morele held, omdat hij de eerste en enige man in deze eeuw van technologische massamoord is, die de verantwoordelijkheid voor zijn acties durft te aanvaarden. Eatherly wordt in Europa en zelfs ook in Japan op handen gedragen als een ‘moral hero’.

De verschrikkelijke nachtmerries die Eatherly kwellen zijn te wijten aan zijn schuldgevoelens over de bom die zoveel levens had geëist. Zijn gedrag is gestoord met zinloze roofovervallen zonder buit en slachtoffers. Gaandeweg wordt duidelijk wat Eatherly zoekt: straf. Maar in plaats daarvan wordt hij onderworpen aan een 'lunacy hearing', waarin een rechtbankjury moet beslissen of hij gek is of niet. Claude Eatherly wordt in een militair hospitaal in Waco geplaatst en ondergaat er ernstige shocktherapieën.

Of is het waargebeurde verhaal over Claude Eatherly dat van de man met de vele namen en gezichten: Robert, Bob, Buck, Skipper, Claude en Eatherly? De man met het pokerface. "He had a blank expression that never changed. You couldn’t guess his hand." Aldus Kenny Wey, de maat waarmee Eatherly het langste vloog.

Claude Eatherly is niet van plan genoegen te nemen met de marginale rol die de geschiedenis voor hem in petto heeft. "If you eat caviar long enough and they take it from you, you're not to happy. I think he sort of took the other end of the stick."

Eatherly zoekt aandacht, en aandacht krijgt hij. Van politie, justitie en geheime diensten voor zijn betrokkenheid bij een geheime bomaanslag op Havana, voor het vervalsen van cheques en voor zijn zinloze overvallen op winkels en postkantoren. Van psychiaters na zelfmoordpogingen, en uiteindelijk van journalisten, filmmakers, schrijvers en filosofen. De pokerface die zichzelf liet zien als een vredesboodschapper wordt eindelijk ontmaskerd. "All those idiots over in Europe! He was no peacenick!" Of toch?

In 1978 overlijdt Claude R. Eatherly aan de keelkanker die hem de laatste jaren van zijn leven het zwijgen heeft opgelegd. Hij wordt met militaire eer begraven op de Veterans Graveyard in Houston. Journalist Ray Bell herinnert zich nog het persbericht van één van de grootste persbureaus: “They said the ‘Hiroshima pilot’ had died! That was United Press! The myth remained untill the day he died."