Ik heb het weekeinde gebruikt om mailtjes te sturen naar enkele vrienden die elders ter wereld wonen. Mensen die mij zeer nabij zijn ondanks dat er een fysieke afstand is van behoorlijk wat meer dan anderhalve meter. Het is behelpen, het is een kwestie van wennen, maar het kan.
Het begrip social distance of sociale onthouding dat dezer dagen noodgedwongen ieders levenshouding bepaalt, is eigenlijk nogal verwarrend. Het is vooral fysieke afstand die we moeten houden. Dat leidt weliswaar tot een aantal sociale beperkingen, maar juist sociaal is er nog van alles mogelijk, dankzij de mogelijkheden die internet en de telefoon bieden. (Ja dames en heren, behalve sms’sen, twitteren, instagrammen en weet ik veel wat niet allemaal, kun je ook gewoon bellen met een telefoon. Dan hoor je iemands stem en dat kan ook heel fijn zijn).