'Voor een 108-jarige is verhuizen onmenselijk'

In de documentaire Een nieuwe morgen is te zien hoe in Tuindorp-Oost sinds april 2016 jongeren en ouderen succesvol samenwonen. 

Maar deze week heeft Careyn, de organisatie die in het verzorgingshuis de thuiszorg en verpleging verzorgt, de knoop doorgehakt. De jongeren moeten eruit en de ouderen gaan van de bovenste verdiepingen naar beneden verhuizen. De zorgorganisatie stelt dat het aantal ouderen inmiddels zo is geslonken, dat ze nu te verspreid wonen. Volgens Careyn is dat onhandig en lastig voor het verzorgend personeel. De veiligheid zou zo niet langer kunnen worden gegarandeerd.

Documentairemaakster Kim Brand is het hier niet mee eens en vindt de situatie te bizar voor woorden. 'Deze mensen zijn in de negentig en soms zelfs honderd jaar oud. Laat ze alsjeblieft gewoon wonen waar ze wonen tot ze naar de nieuwbouw kunnen. Nu moeten ze een paar verdiepingen naar beneden en dan over anderhalf jaar als de nieuwbouw klaar is moeten ze wéér verhuizen. Dat kan je gewoon niet meer aan als je zo oud bent.'

Brand is na het maken van de documentaire erg betrokken gebleven bij de bewoners en gaat geregeld langs. 'Ik was vorige week nog op bezoek en de mensen zijn heel verdrietig. Vooral de ouderen dan. De jongeren zijn snel op zoek gegaan naar nieuwe plekken om te wonen, maar voor de ouderen kan deze verandering fataal zijn. Ik weet nog wel dat ik ooit een hele oude buurvrouw had. Toen bleek dat we moesten verhuizen is ze kort daarna overleden. Ik geloof echt dat de stress die verhuizen met zich mee kan brengen iemand te veel kan worden op zo'n leeftijd. Zeker als je al honderd jaar bent. Mevrouw Raupp is bijvoorbeeld al 108 jaar, dan is verhuizen gewoon echt onmenselijk.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Volgens Kim Brand is het juist veiliger met de jongeren in het pand. 'Het was eerst erg leeg in het gebouw maar nu de kamers gevuld zijn met starters en jonge mensen is het er altijd levendig. Het is dus een ontzettend onlogische stap in mijn ogen dat de jongeren er nu uitgezet worden en de ouderen moeten verhuizen. Zeker omdat de nieuwbouw over anderhalf jaar al klaar is en er dan weer verhuisd moet worden. Het is een gek verhaal omdat er aanvankelijk werd verteld dat de jongeren nog tot de sloop van dit oude zorgcomplex konden blijven wonen. Ik denk daarom dat er meer achter deze beslissing zit dan de veiligheid. Voor mijn gevoel heeft het met geld te maken en wordt er veel informatie achtergehouden door de organisatie.'

Ook Duic, De Utrechtse Internet Courant, bracht het onderwerp onder de aandacht en interviewde Wouter Smink, een jongere bewoner: 'Ik woon in het complex sinds april 2016. Ouderen vinden het gezellig dat we er zijn en wij leren ook veel van ze. Nu we weg moeten zijn veel ouderen echt ontroostbaar.' 

De jonkies gingen regelmatig op pad met de ouderen en er ontstonden vriendschappelijke contacten. Maar de organisatie is onverbiddelijk. De jongeren moeten vertrekken. Voor de ouderen is het een stressvolle periode, beaamt Brand. 'Ik was er vorige week nog en de meeste ouderen hebben letterlijk de wens uitgesproken dat ze hopen het niet meer mee te hoeven maken.'

Ondanks meerdere protesten van de bewoners is het besluit nu definitief genomen door Careyn. Eind oktober moeten de jongeren uit het pand zijn vertrokken en beginnen de 90-plussers en zelfs de vier eeuwelingen met verhuizen.