De dood. Je weet in je achterhoofd dat dat een keer gaat gebeuren. Maar wat als de hete adem plotseling en onverwachts in je nek hijgt? Je lichaam een kerstboom is vol lichtjes is van tumoren? Je staat stil en kijkt naar voren. Je armen bungelen langs je lichaam. Om je heen flitsen mensen voorbij. Oog in oog sta je met de dood. En kan niks meer veranderen aan je leven. Dit is het.
Hopelijk is dat voor jou nog niet het geval. Hopelijk hoef jij nooit te horen dat je lichaam een kerstboom vol lichtjes van tumoren is. Op zo’n moment flitst je leven voorbij en kijk je terug op je al dan niet gemaakte keuzes.
Sinds filosoof Stine Jensen een fietsongeluk had, houdt het onderwerp spijt haar erg bezig. aflevering 2 van Dus ik ben... er nog gaat ze op bezoek in een hospice. Hoe kijken de patiënten daar terug op hun leven en wat kan Stine daarvan leren?