Regisseur Philibert laat de kijker kennismaken met de patiënten en verzorgers die elke keer opnieuw de strijd aangaan met hun dagelijkse realiteit. De empathische documentaire schetst een warm portret van zowel de vaste bezoekers van de boot als de medewerkers, die op de Adamant samen allerlei activiteiten ondernemen zoals koken, tekenen en praten over voetbal. Het is een plek waar de passagiers als mens worden gezien, en niet als psychiatrische patiënten. Mensen met interesses, mensen met talenten. Door de observerende stijl van de documentaire leert de kijker zowel de patiënten als de toegewijde medewerkers steeds beter kennen.
De met de prestigieuze Gouden Beer bekroonde documentaire Sur L'Adamant van de Franse regisseur Nicolas Philibert neemt de kijker mee aan boord van de Adamant. Dit drijvende gebouw aan de Seine in het hart van Parijs vangt volwassenen op die lijden aan een psychiatrische aandoening en biedt een veilige haven in de Franse metropool. Het behandelende team van de Adamant zet zich ten volle in en biedt zo goed mogelijk weerstand aan de achteruitgang en ontmenselijking van de psychiatrie.
©
Still / HUMAN
Over de regisseur
Nicolas Philibert
De documentaire werd geregisseerd door Nicolas Philibert, bekend van de succesvolle documentaire Être et avoir uit 2002. Sur L’Adamant won op het Internationale Filmfestival van Berlijn de Gouden Beer. Het is zeldzaam dat deze prijs wordt toegekend aan een documentaire. De regisseur liet tijdens de uitreiking weten diep geraakt te zijn door de beslissing van de jury. “Ik heb geprobeerd om het zo discriminerende beeld dat wij vaak hebben van gekke mensen om te draaien”, zei Philibert nadat hij de prijs in ontvangst had genomen. “Ook als we ons niet met hen kunnen identificeren, wil ik dat we in staat zijn om op zijn minst te erkennen wat ons verbindt.”