'Ja, ik kijk de scènes meestal terug. Ik vind het soms wel moeilijk om mezelf terug te zien, omdat ik dan de hele tijd denk: ‘ik had ook dit kunnen doen of ik had daar dat kunnen doen.’ Maar het heeft weinig zin om dat te doen, omdat je het toch niet meer kunt veranderen. Ik vind het vooral heel leuk om de scènes van andere kinderen terug te kijken.'
'Je moet proberen om samen met een ander een scène op te bouwen.'
Kijk je de scènes terug en wat vind je daarvan?
Wat vind je het leukst aan het spelen bij De Vloer Op?
'Ik vind het heel leuk dat je van tevoren niet weet wat je te wachten staat. Het is altijd een verrassing wat de opdracht is, dat maakt het ook wel een stuk spannender!'
Wat leer je van De Vloer Op?
'Ik heb tot nu toe wel geleerd dat je moet proberen om samen met een ander een scène op te bouwen. Het is geven en nemen, dat heeft Leopold (red. Witte) volgens mij gezegd. Ook mag je nooit nee zeggen, want als de ene de hele tijd voorstellen doet en de ander die de hele tijd afslaat, wordt de scène heel saai en eentonig en kan je nooit een leuke scène maken.'