'Ik zal nooit iets weigeren te spelen'

Hoe bereid je je voor op de opnames van De Vloer Op?
'Zo min mogelijk! Hoe minder ik ermee bezig ben op voorhand, hoe beter het gaat. Ik denk dat dat komt omdat er dan minder spanning is. Spanning is nooit goed, zeker bij improviseren niet. Ik vind het fijn om relaxed en met gezonde alertheid de vloer op te gaan.'

Wanneer is een scène voor jou gelukt?
'Als mijn medespeler en ik plezier hebben gehad en samen 'op reis gegaan zijn' door de scène heen, vind ik een scène gelukt. Plezier is zó belangrijk, ook voor het publiek. Het is fijn om twee mensen te zien die op de vloer op avontuur kunnen gaan. Als een scène dan niet helemaal 'af' of ‘rond’ is - begin, midden, eind een kloppend verhaaltje - is dat voor mij minder belangrijk. Het gevoel van samen op ontdekkingstocht gaan en er met zijn tweeën helemaal in zitten, is heel bijzonder. Dat zie ik als hét succes van een scène. Het kan ook best dat je blokkeert, dat je er niet uitkomt of samen te veel aan het zoeken bent naar een oplossing. Dan mislukt een scène. Maar als je helemaal in het moment zit, is dat een geweldig gevoel.'

Welke scène blijft jou voor altijd bij?
'Een scène die mij bijblijft, is er een tussen Gijs Scholten van Aschat en Sanne den Hartogh. Gijs speelde een verlamde professor in een rolstoel met een zwaar Duits accent, Sanne zijn verzorger. Om die scène heb ik mezelf buikpijn gelachen. Een scène die ik gespeeld heb bij De Vloer Op Jr. met Joost Koning is er ook een die mij altijd bij zal blijven. Joost werd gepest en ik speelde zijn coach die moest leren hoe hij voor zichzelf op kon komen. Dit is zo'n voorbeeld van plezier hebben en op avontuur gaan. De scène ging uiteindelijk helemaal nergens over, maar we hadden gigantische lol. Misschien wel iets te veel, als ik er achteraf aan terugdenk. Joost en ik maken er nog regelmatig grappen over.'

Is er iets dat je zelf te ver vindt gaan of een rol die je nooit zou willen spelen?
'Nee, dat denk ik niet. Waar het voor mij altijd om zal blijven gaan is welk verhaal er mee verteld wordt en of ik door het spelen van de rol ten dienste wil staan van dat verhaal. Als een rol daarom confronterend is of ver gaat, heeft het in dat geval een functie en is de rol daarmee zinvol om te spelen. Ik zie het dan juist als een uitdaging. Dat zijn vaak juist de droomrollen! Ik denk dat ik voor De Vloer Op nooit iets zal weigeren te spelen. Ik denk dat iedereen Peter (de Baan, de regisseur van De Vloer Op) vertrouwt in de scènes die hij verzint en er vanuit gaat dat de personages in die scènes nooit te ver zullen gaan. Het zou ook raar zijn als iemand een rol of opdracht zou weigeren tijdens het opnemen! Ik zou niet weten wat ik dan zou doen.'

Als je zelf een scène mocht bedenken, met welke acteurs zou je die spelen en waarover?
‘Ik ben verliefd geworden op Kevin Spacey door het zien van House of Cards. Dus als ik nu iedereen zou mogen kiezen, zou ik voor hem gaan. Maar het zou mij ook heel leuk lijken om met Fabian Jansen een scène te spelen. Dit is het eerste jaar dat hij meedoet en ik vind Fabian een fantastische en grappige acteur. Wat we dan moeten spelen mag ook best bizar zijn. De laatste keer dat ik Fabian zag spelen was in een voorstelling waarin hij een kind van twaalf speelde. Zoiets lijkt mij wel leuk om met hem te doen!’