70 jaar Watersnoodramp

De Publieke Tribune op NPO Radio 1

© Dhr. van Duinen/Nationaal Archief

In deze speciale aflevering van De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak vanuit het Watersnoodmuseum in het Zeeuwse Ouwerkerk met ooggetuigen van de watersnoodramp van 1953, die dit jaar exact zeventig jaar geleden plaatsvond.

Beluister de podcast

84. 70 jaar Watersnoodramp (28 januari 2023)

Zaterdagavond 31 januari 1953. Een zware noordwesterstorm van windkracht 10 bereikt de Nederlandse kust. In Zeeland bereikt de storm op de late avond zijn hoogtepunt en zorgt het samen met springtij voor een springvloed. Zeewater stuwt al gauw op tot ongekende hoogtes. Op zondag 1 februari om 03.24 uur wordt in Vlissingen de hoogste waterstand gemeten: 4,55 meter boven NAP.

Op meer dan 150 plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant breken de dijken, omdat ze de hoeveelheid water niet aankunnen. De gevolgen zijn rampzalig. Zondagmiddag wordt de bevolking opgeschrikt door een tweede vloedgolf die nog meer slachtoffers maakt dan de eerste. Uiteindelijk kost de watersnoodramp aan 1836 mensen en bijna 200.000 dieren het leven. Meer dan 70.000 mensen moeten worden geëvacueerd, ruim 150.000 ha grond overstroomt. Totale geschatte schade: 1,5 miljard gulden.

Hoewel de gebeurtenissen van 1953 voor altijd in de geheugens van de ooggetuigen gegrift zullen blijven staan, duurde het maar liefst veertig jaar voordat de eerste herdenking van de watersnoodramp een feit was. Wat maakte dat dit nationale trauma zo lang onbespreekbaar bleef? Hoe leven de gebeurtenissen van toen nog altijd door in de hoofden van de mensen die erbij waren? En welke impact heeft de grootste Nederlandse natuurramp van de 20e eeuw gehad op onze omgang met het water?

In deze speciale aflevering van De Publieke Tribune spreekt Coen Verbraak vanuit het Watersnoodmuseum in het Zeeuwse Ouwerkerk met ooggetuigen van de watersnoodramp van 1953, die dit jaar exact zeventig jaar geleden plaatsvond.

Verdiep je verder

Te gast in deze uitzending

  • Dick Sies

    Dick Sies (76, Nieuwerkerk) was zes toen de dijken braken en de oudste uit een gezin van drie kinderen – de vierde was op komst. Tijdens de tweede vloedgolf verloor hij zijn nichtje, opa, oma, oom, vader, moeder en zusje. Veertig jaar lang bleef hij stil over de ramp, totdat de watersnoodramp in 1993 voor het eerst nationaal werd herdacht.

    © NTR

  • Ria Geluk

    Ria Geluk (76, Capelle) was zes en half ten tijde van de watersnoodramp. Haar opa en oma van vaderskant kwamen om, net als al het vee en de dieren op hun boerderij. Op 2 februari 1953 werd ze met haar zusje en ouders dodor mosselvissers van de dakkapel van hun huis gered. In 1993 stond ze aan de basis van het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk.

    © NTR

  • Sjef Muijlkens

    Sjef Muijlkens (90, Brunssum) was als één van de eerste militairen ter plaatse in het rampgebied in 1953. Zijn dochter Janine kreeg in de zomer van 2021 zelf te maken met de overstromingen in Limburg. Vorig jaar kwamen vader en dochter voor het eerst op bezoek in het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk om te praten over hun ervaringen.

    © Omroep Zeeland

  • Corine Nijenhuis

    Corine Nijenhuis (57, Amsterdam) is schrijver van het dit jaar verschenen boek Een nieuwe tijd, over hoe het Zeeland na de watersnoodramp verging. Met haar Zeeuwse klipper bevoer ze de afgelopen jaren de afgedamde zeearmen van de Zuidwestelijke Delta op zoek naar de gevolgen van 1953 en de invloed ervan op de toekomst.

    © Peter Arno Broer/Alfabet Uitgevers