Familie in de Bak

34. Familie in de Bak (8 januari 2022)

Over daders en slachtoffers van misdaden staan de kranten volgeschreven, maar over de families van gedetineerden horen we zelden. En dat terwijl ook hun levens vaak volledig op hun kop komen te staan. Niet zelden krijgen zij de misdaad van hun familielid aangerekend, alsof ze een verlengstuk van de dader zijn. Het stigma is enorm, ze krijgen vaak te maken met verstoting door familie en vrienden, uitsluiting op het werk en belaging thuis. Soms nemen familieleden het zichzelf ook kwalijk: hadden zij niet meer kunnen doen om de misdaad te voorkomen?

In deze aflevering van De Publieke Tribune gaat Coen Verbraak in gesprek met de mensen die achterblijven nadat hun familielid de bak in moest:

• Heleen en Debbie, moeder en zus van Michael P. – In 2018 werd Michael P. veroordeeld voor het verkrachten en vermoorden van de 25-jarige Anne Faber. Heleen en Debbie werden bedreigd en hun omgeving keerde hen de rug toe;

• Maria, moeder van een 21-jarige zoon die vorig jaar tot meer dan tien jaar gevangenisstraf is veroordeeld voor doodslag in vereniging;

• En voormalig gevangenisdirecteur Frans Douw, die veel contact heeft met families van gedetineerden.

Verdiep je verder

Na een misdrijf gaat het altijd over daders, slachtoffers en nabestaanden van slachtoffers. Over familieleden van daders horen we zelden.

Voormalig gevangenisdirecteur Frans Douw: "We gaan vaak mee met de gedachte dat de familie van de dader geen recht van spreken heeft. Het is verontrustend dat we zo omgaan met mensen die zelf geen delict hebben gepleegd."

De mens heeft een ongekend vermogen tot lief hebben en samenwerking, maar toch zijn we ook in staat tot grote gruweldaden en geweld. Waar ligt de kiem van haat en hatelijk gedrag, hoe wordt het aangewakkerd, wanneer gaat haat over in geweld, en hoe ontstijgen we haatgevoelens om tot verzoening te komen? Coen Verbraak praat er in deze uitzending van De Publieke Tribune over met drie gasten.

Ook interessant