Ongelijk en ongezien

Waarom kansenongelijkheid geen Randstedelijk probleem is

Over kansenongelijkheid in het onderwijs in de Randstad wordt al veel gesproken, maar voor een plek als Heerlen is er veel minder aandacht en geld. Daarom op onze tribune: leraren, jongeren en schoolbestuurders uit Limburg. Zij leggen hun ervaringen voor aan de Heerlense wethouder Jordy Clemens en aan Rinda den Besten, voorzitter van de landelijke raad voor primair onderwijs. Wat kunnen zij doen om die groeiende kloof te dichten?

Over de aflevering

Waar je wieg staat, is heel bepalend voor wat je bereikt in het leven. Kinderen met lager opgeleide ouders, hebben minder kansen dan kinderen met hoger opgeleide ouders. Ook al hebben ze wél dezelfde talenten. En die ongelijkheid wordt alleen maar groter. Staat je wieg in Heerlen dan heb je dubbelpech. De oude mijnwerkersstad is een van de gemeenten in Nederland waar kinderen de minste kansen hebben. 

Aan Coen Verbraak de taak om de wereld van wethouder Clemens, schoolbestuurder Den Besten en die van de Limburgse onderwijsdeskundigen en ervaringsdeskundigenen met elkaar te confronteren. Niet voor een klassiek debat, geen zwart-wit discussies. Maar om tot een echt gesprek te komen, tot waardevolle inzichten en - wie weet - oplossingen.

Op de tribune zitten:

  • July Vijgen, basisschooljuf en mijnwerkersdochter;
  • Erwin Swampillai, zoon van Sri Lankeese vluchtelingen, geboren in Maastricht, werkte zichzelf ondanks taalachterstand omhoog van achterstandswijk naar universiteit;
  • Inge de Wolf, hoogleraar in Maastricht en lid van de Onderwijsinspectie;
  • Jeroen Pieters, basisschoolmeester.

Lees verder