REFERENDA
Sandel schakelt over op een andere vorm van democratie: referenda. Is dat een goede manier van bestuur door burgers? Twaalf van de twintig deelnemers zijn aanvankelijk tegen. Zij denken dat burgers te vaak niet geïnformeerd genoeg zijn om een goede beslissing te kunnen maken. Zes deelnemers vinden het juist een goed idee. Een referendum bevordert het publieke debat, zo menen zij. Hajar, presentatrice, merkt op dat veel deelnemers tegen een referendum lijken te zijn, wanneer ze denken dat mensen niet hetzelfde zullen stemmen als zij.
HOOGOPGELEID
Dan komt Sandel met een prikkelend voorstel. Wat nu als we mensen die beter geïnformeerd zijn meer stemmen geven tijdens een referendum? Gegeven dat iedereen voldoende kans heeft zichzelf te informeren. Door middel van een test zou je kunnen meten of mensen goed genoeg op de hoogte zijn.
Maar weinigen zien er brood in. Lucky vindt het voorstel verkeerd, want 'ook idioten moeten een stem hebben in onze samenleving'. Hajar denkt eveneens dat het principe van gelijkwaardigheid wordt aangetast door een dergelijk voorstel. Maar na wat langer nadenken vallen veel deelnemers toch voor het idee, mits iedereen dus genoeg kans heeft om zichzelf te informeren. Dat stuit Isabelle tegen de borst. 'Democratie gaat om de macht van het volk, iedereen dus. Bovendien: de meeste besluiten gaan erom hoe we het geld van de belastingbetalers uitgeven. Daar dragen vooral de niet-geïnformeerden aan bij, want zij beginnen vaak eerder met werken.'
QUOTASYSTEEM
De discussie verplaatst zich naar de vraag hoe het parlement, in Nederland de Tweede Kamer, vertegenwoordigd zou moeten zijn. Is het een goede zaak dat de meeste mensen in het parlement hoogopgeleid zijn? Hoe zit het dan met quota voor etnische minderheden? En vrouwen?