Van de paus mogen ouders hun kinderen slaan mits die kinderen hun waardigheid behouden.

Op een audiëntie, die was gewijd aan de rol van de vader in het gezin, heeft paus Franciscus gezegd dat ouders hun kinderen mogen slaan, 'zo lang die kinderen maar hun waardigheid behouden'. De Volkskrant (AP) meldde:

Franciscus schetste zijn toehoorders de kenmerken van een goede vader: eentje die vergeeft, maar in staat is om 'stevig te corrigeren' zonder daarbij het kind te ontmoedigen. De paus vertelde de aanwezige gelovigen: "Een keer hoorde ik een vader tijdens een bijeenkomst met andere echtparen vertellen: 'Soms moet ik mijn kinderen een tik geven, maar nooit in hun gezicht zodat ze niet vernederd worden'."

"Hoe prachtig!", zou Franciscus vervolgens hebben uitgeroepen. "Hij kent het gevoel van waardigheid! Hij moet ze straffen, maar doet het met rechtvaardigheid en gaat verder."

Ja, hoe prachtig! Het lijkt wel kunst.

Meer informatie is te vinden in The Washington Post. Daarin staat onder meer dat het standpunt van de rooms katholieke kerk al eerder is bekritiseerd door mensenrechtencommissie van de VN:

“The Catholic Church’s position on corporal punishment came under sharp criticism last year during a grilling by members of a U.N. human rights committee monitoring implementation of the U.N. treaty on the rights of the child. In its final report, the committee members reminded the Holy See that the treaty explicitly requires signatories to take all measures, including legislative and educational, to protect children from all forms of physical or mental violence - including while in the care of parents.”

Uit diverse onderzoeken is gebleken dat het slaan een blijvend negatief effect kan hebben op de ontwikkeling van het kind. In 39 landen – van Nederland tot Zweden en zelfs Zuid-Soedan – is het slaan van kinderen onder alle omstandigheden strafbaar.

De paus beveelt dus iets aan dat in Nederland bij wet verboden is. Is dat geen zaak voor Kamervragen?

Mij lijkt dat de paus iets fundamenteels niet begrijpt. Het slaan an sich is namelijk al strijdig met de waardigheid. Je kunt ook niet zeggen: Je mag aan de billen van een vreemde vrouw zitten, als je die vrouw maar in haar waardigheid laat. Of nog duidelijker: Je mag in iemands mond schijten als degene die in zijn mond gescheten wordt, maar zijn waardigheid behoudt.

Nog meer dan bij ons is het spanking een issue in de VS: