Eerst verscheen op verschillende podia (Reuters, Jeruzalem Post, YouTube, enzovoort) het bericht dat de Abdul-Aziz Aal ash-Shaikh, de grootmoefti van Saoedi-Arabië, een fatwa had uitgesproken. Deze fatwa zou inhouden dat een man, mits hij erge honger heeft, zijn vrouw of een deel van zijn vrouw mag opeten. Voor de vrouw is dit een blijk van ultieme liefde en onderwerping.
Een vorm van gelegitimeerd kannibalisme.
Later werd het bericht echter door de grootmoefti zelf tegengesproken. De sjeik liet weten dat het pogingen betreft van zijn vijanden om de islam in een kwaad daglicht te stellen.
Nu zou je verwachten dat een dergelijk bericht in de wereld is gegooid door aanhangers van Wilders of door andere islamofoben, maar volgens de site Marokko.nl komt de oorspronkelijke bron van het fatwa uit Marokko:
“Volgens MWN werd de nep-fatwa in de publiciteit gegooid door een Marokkaanse columnist, die bekend staat om zijn satire. Israfil Al Maghribi schroomt niet om politici en religieuze leiders op de hak te nemen. Zijn column werd door nieuwswebsite Goud gepubliceerd. Het nepverhaal werd al gauw opgepikt door onder meer de pro-Iraanse website Al Jumohouria”.
Wie is deze Israfil Al Maghribi? Bestaat hij wel? Wijst Israfil op iets Joods?
Geen idee, maar hij schijnt nogal een grappenmaker en een practical-joker te zijn. Hier is een interview met hem te beluisteren (in het Arabisch). Ik kan het niet verstaan, maar er wordt veel gelachen. Een satiricus, dus dat wordt oppassen. Op YouTube is niets over hem te vinden. Wel over de grootmoefti. Hier bijvoorbeeld.