Er wordt wel eens gezegd dat alleen Joden moppen mogen vertellen over Joden, dat alleen homo’s moppen mogen vertellen over homo’s en dat alleen moslims hun profeet Mohammed mogen afbeelden. Hoewel, over dat laatste bestaat veel onenigheid. Volgens veel Sjiieten mag de profeet helemaal niet worden afgebeeld en wie dat toch doet, kan zwaar worden bestraft – iets waar de islam altijd sterk in is.
Maar in Iran wonen kennelijk meer rekkelijken dan preciezen. In elk geval is daar een grote film over de profeet in de maak over Mohammeds jeugd. The Guardian had een groot artikel over de film en over de regisseur Majid Majidi. Een van de problemen die bij het maken van de film opgelost moesten worden: hoe wordt de profeet afgebeeld? In de film is hij wel te zien, maar nooit is zijn gezicht in beeld. Je ziet hem alleen met de rug naar de camera:
“Even though Shia culture is much less sensitive than Sunni to the depiction of holy figures, it was decided that no image of the Prophet’s face would be shown to reduce the potential for controversy. This cautious approach foreshadows the many challenges that will confront the promised two sequels, which will deal with Muhammad’s adult life.”
De kosten van de film: ruim 30 miljoen. In Trouw beweert Robin de Wever dat men in de rest van de moslimwereld niet bepaald blij is met de film. Het soennitische Qatar zou nu met een eigen Mohammed-film komen:
“Ook het rijke Qatar is de Iraanse film liever kwijt dan rijk. Het land werkt sinds twee jaar aan een eigen productie: een serie verhalen over de profeet. Niemand minder dan theoloog en prominent lid van de Moslimbroederschap Yusuf Al-Qaradawi staat daarbij aan het roer. Terwijl de Iraanse film vooral sjiitische moslims zal aanspreken - een veel kleinere groep -, richt Qatar zich op alle soennieten. Diens vermoedelijke budget: 1 miljard dollar.”
Voor een film: 1 miljard? Dat is bijna niet te geloven!
Hier de eerste beelden van de film – behind the scenes.