Vraag en verzoek, van respectievelijk Joost Baars en Rutger H. Cornets de Groot, maken deel uit van een flinke discussie bij Gawie Weet Raad op Facebook. Onderwerp: het fenomenale succes van de nieuwe film gebaseerd op E.L. James’ erotische romantrilogie over een jonge vrouw die een sadomasochistische relatie krijgt met een aantrekkelijke zakenman.
Om mee te beginnen: dat laatste representeert het totaal van mijn kennis over Vijftig tinten grijs. Tot zover het ‘verklaren’ van Vijftig Tinten. Wat betreft de vraag over het afstraffen van verlangens, kennelijk de kern van James’ romans: die valt wél te beantwoorden.
Op dezelfde dag waarop het nieuws bekend werd dat de Vijftig Tinten-kaskraker de wereld verovert, zag ik een film waarin een man kapot van verdriet tegenover zijn vrouw opbiecht: ik ben het slachtoffer van mijn eigen driften.
Een van de geheimen die hij opbiecht — meer tegenover de kijker dan tegenover zijn vrouw die blijkbaar van alles afweet — is dat hij meerdere malen ontrouw is geweest.
Even terug. Gezinnetje op skivakantie. Tomas en Ebba en hun twee kinderen van een jaar of tien. Alle vier zijn ze bloedmooi en te oordelen naar de glimlachten wanneer ze op de piste worden gefotografeerd, zijn ze dolgelukkig in de sneeuw.
Maar ’s avonds wanneer iedereen binnen is en de bergen er stil bij liggen komen de eerste tekenen dat er duistere krachten aan het werk zijn. Harde knallen verstoren de rust; het lijkt net oorlog. Het gaat om een techniek waarbij je met geluid lawines op gang brengt, zodat de vakantiegangers overdag veilig kunnen skiën.
Maar de volgende dag begint de ellende.