“Het Janssen-vaccin heb ik zonder twijfel genomen. Ik heb vertrouwen in de medische wereld. Ik twijfelde over de booster, omdat ik het beleid van de Nederlandse overheid niet snap. Dit kan komen doordat ik niet altijd het nieuws volg en niet alle informatie meekrijg. Ik weet niet waar ik kan vinden wat nou het beleid is.
Waarom mag de sportschool langer open zijn dan de supermarkt? Hoe beslist de overheid over uiterlijke sluitingstijden van horeca en winkels? En hoe zit het nou met die groepsimmuniteit? Daar ging het eerst veel over, maar nu hoor je er eigenlijk niks meer over.
Toen ik de eerste vaccinatie nam, zeiden sommigen dat de overheid het volk steeds meer zou willen prikken. Ik dacht toen: ze zeggen maar wat. Toen ik het nieuws over de boosterprik hoorde, begon ik toch te twijfelen of ze gelijk hadden. Maar later bedacht ik me dat er nooit is beloofd dat de vaccinatie je voor eeuwig zou beschermen na een of twee prikken. Ik denk dat de verwachtingen die mensen van de eerste twee prikken hadden niet klopten.
Dat komt volgens mij deels door hoe de overheid mensen probeert te motiveren om het vaccin te nemen. Die motieven veranderen telkens. Wil de overheid gaan voor groepsimmuniteit? Of willen ze nu dat we vaccineren zodat het virus langzamer verspreidt?
Ik heb moeite met het onduidelijke beleid van de overheid. Als ik de prik niet zou nemen, zou het uit protest zijn. Maar de overheid heeft het vaccin niet ontwikkeld, dat komt van de wetenschap.
Normaal gesproken ben ik als het om medische zorg gaat helemaal niet zoveel bezig met wat volgens mij de beste keuze is en hoeveel kans ik zelf denk te hebben om ziek te worden. Dan luister ik gewoon naar het advies van medische professionals. Die zeggen dat het wel goed is om de boosterprik te nemen. Daarom heb ik toch besloten om een afspraak te maken."