Jongens die mannen worden. Waar trekken ze zich aan op? Aan elkaar? Aan hun vaders? En wat als die er niet zijn? In de theatervoorstelling Staal spelen ze het, in Jongens waren we kijken ze zichzelf – letterlijk - in de ogen. Theater en het echte leven komen samen.
De voorstelling
Op het podium zien we zeven jongens in de wachtkamer van het echte leven. Testosteronbommen, die een balletje trappen, een robbertje vechten, kwetsbaar zijn en geduldig wachten tot het over is, dat groeien. Om vervolgens tevoorschijn te komen als echte man. Als krachtpatser, grappenmaker, carrièreman, rokkenjager, rebel of misschien gewoon als eeuwige puber. In een wervelende mix van dans, vechtsport, virtuoos stuntwerk en energiek gespeelde theaterscènes laat Staal zien hoe jongens mannen worden. Ze verschuilen zich achter maskers van helden en lafaards, zijn mietjes of macho's. Samen maken ze zich groter dan ze zijn, richten ze zich op de buitenwereld.
De film
zoekt de acteurs op in de donkere coulissen van het theater. Ze kijken er naar zichzelf in een spiegel en richten zich op hun binnenwereld. Ze gunnen ons een blik in hun persoonlijke bestaan. Vertellen over hun levens met en meestal zonder vader, want die moest werken of zat in de gevangenis of wilde helemaal geen kinderen. Ze kijken terug op de jongens die ze waren, die werden gepest, moeilijk aansluiting vonden, eenzaam waren. Hun bravoure wordt breekbaar, ze durven klein te zijn.
Spelers: Abdelkarim El Baz, Romano Haynes, Tibor Lukács, Joël Mellenberg, José Montoya, Jurriën Remkes en Jeroen van Venrooij.
Regie: Marjoleine Boonstra
Regie en scenario Staal: Moniek Merkx