Aad de Haas kocht 65 jaar geleden een stuk land onder de rook van Rotterdam en zette er eigenhandig een tuindersbedrijf op. Hij bouwde het uit tot een bloeiend bedrijf waar drie generaties wonen en werken. Totdat Huis De Haas speelbal werd van gemeentelijke grondpolitiek.
Het familiebedrijf moet aanvankelijk wijken voor een groot project van nationaal belang.
De HSL wordt aangelegd door een deel van de kassen van het tuinbouwbedrijf en de gemeente Lansingerland sommeert de familie De Haas het land te verkopen. Wanneer blijkt dat de grond niet nodig is voor de HSL wil de gemeente de grond toch hebben. Er is een nieuwbouwproject op hun terrein gepland. Het nationaal belang is ingeruild voor lokaal belang.
"Ik heb meer dan 60 jaar op deze tuin gewerkt en dan pakken ze het af – Eruit, weg jij… Zo gaat dat…"
Ondanks het geld dat er geboden wordt, willen de kinderen dat hun ouders Aad en Nel, beiden in de tachtig, hun laatste levensjaren kunnen slijten op de grond waar ze 65 jaar hun ziel en zaligheid in stopten. De kassen mogen weg, maar mag het huis niet wat langer blijven staan? Ze richten een plaatselijke politieke partij op: Tot Behoud Huis De Haas!
Inwoners van Lansingerland steunen hun verzet en de partij behaalt tot twee keer toe een zetel in de gemeenteraad. Zoon Pedro neemt de taak op zich het familiebelang te verdedigen.
Maar de gemeente blijkt een logge tanker die zich verschuilt achter ‘gelijke monniken, gelijke kappen’. De familie De Haas moet toezien hoe hun levenswerk letterlijk vermorzeld wordt.
Aad de Haas: “Grote heren doen elkaar geen zeer joh, de ene hand wast de andere en dan ben je altijd de mindere. Stropdassenmannen… mooi pak aan, niks waard.”
Een film van Deborah van Dam