De schoolstrijd van Maurice de Hond

"Als je niet tevreden bent, dan richt je toch zelf een school op?"
De opmerking van toenmalig Amsterdams wethouder van onderwijs, Lodewijk Asscher, laat De Hond zich geen twee keer zeggen. Vol overtuiging en met een gezonde dosis opportunisme begint hij aan zijn pogingen om een ‘Steve Jobs School’, van de grond te krijgen.

"Kinderen groeien thuis interactief, multimediaal en multi-tasking op. En dan gaan ze naar school en zien ze hoe het vroeger was."

Opiniepeiler en ondernemer Maurice de Hond, vader van de driejarige Daphne, is verre van tevreden met het huidige basisonderwijs. Hij besluit speciaal voor haar een nieuw soort school op te richten, waarbij de iPad als leermiddel centraal staat. Een aantal bestaande scholen besluit zijn plannen te implementeren. Maar niet iedereen is daar even gelukkig mee. De belangen en zorgen van ouders en bestuurders blijken niet overal met elkaar in overeenstemming.

“Swipen kunnen kinderen al ontzettend goed. Je moet ze juist leren filteren en nadenken." Aldus een van de ouders tijdens een ouderavond in Amstelveen.

Regisseur Neeltje Pavicic-van der Haak en cameraman Karel Poortman volgen Maurice De Hond gedurende een jaar op zijn rondreis door Nederland om zijn ideeën voor te leggen en te bespreken. In korte tijd weet hij een nieuw schooltype in de steigers te zetten. Het concept hiervoor werd ontwikkeld door Onderwijs voor een Nieuwe Tijd (O4NT), waarvan Maurice de Hond initiatiefnemer en woordvoerder is.

De discussie over de toenemende invloed van technologie op ons leven wordt steeds intensiever gevoerd. Een school voor mijn dochter toont hoe een pragmaticus, voortgedreven door vaderliefde én een onwrikbaar vertrouwen in technologie, vaak tegen de stroom in het onderwijs probeert klaar te stomen voor 'de nieuwe tijd'.

Documentaire van Neeltje Pavicic-van der Haak

Een school voor mijn dochter is een coproductie van Zuis Film en Human.