We zijn op de Jac. P. Thijsseschool op Texel, waar zowel Daan als Thijs 25 jaar geleden leerling waren. Het is de plek waar Daan in groep zeven stiekem achter de bosjes zat te roken. En waar Thijs in de pauze via het geheime gangetje de ijsbaan op ging om te voetballen - het grasveldje achter de school dat in de winter onder water wordt gezet, maar het hele jaar de ijsbaan wordt genoemd.
Hun favoriete leraar was meester Peter Kries. Thijs noemt ook Petra Schut, zijn juf uit groep acht. "Ik vond haar heel empatisch en lief," zegt Thijs. "Het is eigenlijk best grappig, ik doe heel veel onderzoek naar wat kinderen leren in het onderwijs, maar als ik terugdenk aan mijn eigen basisschooltijd, denk ik gewoon aan welke juf of meester het liefst was en er voor me was."
Texel is voor Daan en Thijs een soort mini-gemeenschap. Al is het weinig cultureel divers, het heeft wel mensen uit alle sociale lagen van de bevolking. "Maar we gaan wel allemaal naar dezelfde school,” zegt Thijs. “Want het is een heel klein eiland en de meeste dorpen hebben maar één basisschool."